Η Αθήνα, τα τελευταία χρόνια, κάνει τη στροφή της… Αφήνει τα μεγάλα καταστήματα (σουπερμάρκετ) και ξαναπροσκυνάει στα μικρά μπακάλικα (παντοπωλεία) αυτά που πουλάνε τα φασόλια και τις φακές, όχι σε νάυλον σακούλες, αλλά χύμα… Μπορεί…
Πάνω κάτω θα είναι «50 διάβολοι» που κυκλοφορούνε, κυρίως τις βραδινές ώρες, με τα μηχανάκια τους και «κάνουνε πάσα» τα φαγητά –κυρίως της ώρας- που παρασκευάζουνε από σουβλάκια και μπριζόλες μέχρι μπύρες και γλυκά αλλά…
«Σάββατο να ‘ναι μάστορα κι ας είναι χίλιες ώρες» έλεγαν οι κάλφες κι οι μπακαλόγατοι ‘κείνα τα χρόνια αφού, η δουλειά του Σαββάτου, άρχιζε από τις 6 το πρωί και τέλειωνε στις 12 τα μεσάνυχτα…
Πρώτα έρχεται η μνήμη μιας εικόνας. Κατά τα παιδικά και τα εφηβικά μου χρόνια θυμάμαι μια πολύχρωμη αφίσα που έβλεπα σε πολλά και διαφορετικά καταστήματα στερεωμένη στον τοίχο με πινέζες ή, άλλοτε ήταν κορνιζαρισμένη και…
Είδα προχθές τον φίλο και συμμαθητή μου… Ήρθε με την ευκαιρία του αγώνα ΑΣΤΕΡΑ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ… Τον είδα την παραμονή το βράδυ… Πού θα πας το πρωί, τον ρώτησα… «Θα πάω στου Ροϊνιώτη, για πατσά» μου είπε!…
Αρχές δεκαετίας 1960 και η φωνή του βοηθού αποθηκάριου του υπεραστικού Κ.Τ.Ε.Λ. Αχαΐας, που βρισκόταν στη γωνιά των οδών Κανακάρη και Πατρέως, στην Πάτρα, αγουγόταν όταν άρχιζε να φορτώνει το λεωφορείο για Πάτρα – Τρίπολη:…
Η κυρία -θα το είδατε στην τηλεόραση- πλέκει όλη νύχτα κασκόλ, γάντια… και πρωί πρωί τα πηγαίνει στην πλ. Βικτωρίας και τα διανέμει στος κακόμοιρους Σύριους, Αφγανούς, Μαροκινούς… για να ζεσταθούνε! Τις προάλλες, Aθηναϊκή εφημερίδα…
… Αλλά εάν ήμουν Δήμαρχος, αγαπητέ μου, Δημήτριε, μετά από αυτό, το τσουνάμι, με τους πρόσφυγες, εξ’ ανατολών, που έχει πλήξει την Ελλάδα και που θυμίζει Κατοχή με τη συλλογή ρούχων και τροφών… και που…
Να “φταίει” που ήταν καλοκαιράκι; Να “φταίει” που είχε κάνει καινούργιους φίλους, σ’ αυτό το σύλλογο, που λέγεται ΚΑΠΗ; Μήπως η γυμναστική, για δυο φορές την εβδομάδα, ν’ αλάφρυνε το σώμα της; Ή η χορωδία,…
Η ευχή, πλέον, είναι μία και μόνη…· ούτε «καλά κέρδη», ούτε «ευτυχείτε», ούτε «όλα δεξιά», ούτε «αίσιον και ευτυχές…», ούτε…, ούτε…, αφού ακόμη και το «υγιαίνετε» ή το «υγείαν έχομεν και υγείαν ποθώμεν δι’ υμάς»…