«Σάββατο να ‘ναι μάστορα κι ας είναι χίλιες ώρες» έλεγαν οι κάλφες κι οι μπακαλόγατοι ‘κείνα τα χρόνια αφού, η δουλειά του Σαββάτου, άρχιζε από τις 6 το πρωί και τέλειωνε στις 12 τα μεσάνυχτα άνευ ανασασμού κι αναπαής! Βέβαια, μην ξεχνάμε, ότι ήτανε μέρα πληρωμής και η επομένη ξημέρωνε Κυριακή, οπότε, ο καταπονημένος υπαλληλάκος θα τέντωνε την αρίδα του…! Γι’ αυτό το λόγο το ‘λεγε η μαστοράντζα…
Έτσι, και με τους μήνες… Φλεβάρης και Μάρτης είναι δύο μήνες που σηματοδοτούν το τέλος του χειμώνα μ’ απόκοντα τον Απρίλη… Ό,τι και να κάνει, η μέρα είναι μεγάλη, τα χιόνια τέρμα…, λίγη υπομονή μέχρι το Πάσχα όπου κλειδώνει και το πετρέλαιο… αν και, φέτος, που η Λαμπρή πέφτει Πρωτομαγιά, το πετρέλαιο κλείδωσε προ πολλού… προς λύπην τών, πάσης φύσεως, πετρελαιάδων…
Βέβαια, είχανε αντίλογο τ’ αφεντικά προς τους υπαλλήλους, τότε, λέγοντας «αμ θα ‘ρθει κι η Δευτέρα και θα σας πάρει ο διάολος τον πατέρα»… εννοώντας, πως, ο φτωχός υπαλληλάκος πάντα είναι στο μαγκανοπήγαδο…
Είν’ αλήθεια, πως ξανοίγει ο καιρός με σηματοδότη και την αλλαγή της ώρας· ειδικά, αυτές τις μέρες η ζέστη θυμίζει κατακαλόκαιρο…! Από ‘κει και κάτω όλα μοιάζουνε με την ατμομηχανή που, ενώ με ζόρι ανέβηκε το γολγοθά του βουνού, τώρα, στην κατηφόρα τρέχει χαρχαλώντας, θα λέγαμε, προς τη Λαμπρή… Ανοίγουνε οι “υποτιθέμενες” δουλειές κι η εργατιά βρίσκει το ρυθμό της… (εδώ, γράφε “τόμπολα”)…
Υπάρχει κι άλλη παροιμία, που, λέει, “γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κω…ς τη Λαμπρή”… Τώρα, γιατί, πριν το Πάσχα μας αρέσει να χουζουρεύουμε το πρωί… άγνωστο… Αυτό το γνώριζαν οι παλιοί κι άφηναν το χουζούρι και σηκώνονταν άρον άρον για το μεροκάματο… αφού Λαμπρή πλησίαζε κι όλο έξοδα θα υπήρχαν…
Εμείς συνεχίζουμε, και θα συνεχίζουμε αναρτώντας, επί καθημερινής βάσης, τρία και τέσσερα κείμενα… για “σοβαρούς”, νέους, σε ηλικία, αναγνώστες… Όχι· δεν δημοσιεύουμε τη “λιανικούρα”… τού “ έκλεψε ένας δυο κιλά πορτοκάλια” ή “τον έπιασαν γιατί φούμαρε…” ή “ξεροκατάπιε ο Δήμαρχος και…”… Κι όλα αυτά διότι, ουδόλως μας ενδιαφέρει το, πόσοι μας διαβάζουνε… Εμείς “χόμπι κάνουμε” οπότε “όσοι πιστοί προσέλθετε”… ή “πολλοί οι κλητοί, ολίγοι οι εκλεκτοί”…
Όμως, η αλήθεια είναι, πως, η odosarkadias.gr, καθημερινά, κραταιούται…! Συνεχώς κι ακαταπαύστως, αποκτούμε όλο και νέους φίλους· φίλους, που, ενδιαφέρονται για σοβαρά θέματα· θέματα, που, απασχολούν, την κοινωνία μας, την Τρίπολη, την Αρκαδία… Εμείς, δεν αναρτηθήκαμε στο διαδίκτυο για ν’ “αρνούμαστε τα πάντα” ή να “γκρινιάζουμε για τα πάντα”… Εμείς έχουμε γνώμη και άποψη, ιδέες και προτάσεις… και το αποδεικνύουμε, καθημερινά…
Όσο για το Πάσχα, με το καλό να κοπιάσει… Όσο για το αρνί… μια ιδέα είναι κι αυτό…· και στον πιο φτωχό, κάτι θα βρεθεί εκείνη τη μέρα…
Να είστε καλά, να υγιαίνετε, ελεήστε…. και
“καλό Πάσχα”.
(34)