του Χρυσόστομου Κριμπά

Ύψιστο, αγαθό μετά τη ζωή, που είναι «μέγα καλό και πρώτο» σε αξιολογική σειρά, έρχεται η υγεία. Όλοι φροντίζουν να μην διαταραχθεί η ψυχοφυσική ομαλότητα, να μην χάσουν την υγειά τους και περιέλθουν στην ανεπιθύμητη κατάσταση, της αρρώστιας.

Αμέτρητες είναι οι ευχές που εκφράζονται συχνά, στις διανθρώπινες σχέσεις: «εις υγείαν», «στην υγειά σου», «υγείαν έχομεν και υγείαν δι’ υμάς ποθώμεν», «γειά σου», «γεια χαρά», «με τις υγείες σου», «και σε άλλα με υγεία», «Έχε γεια καημένε κόσμε / έχε γεια γλυκειά ζωή…» κ.λ.π.

Οι σοφοί μας πρόγονοι, είχαν πλάσει με τη φαντασία τους και θεό, προστάτη της υγείας, τον Ασκληπιό. Τον λάτρευαν σε πολλά μέρη και του είχαν ιδρύσει ναούς, τα λεγόμενα Ασκληπιεία. Τα οποία ήσαν και φημισμένα θεραπευτικά κέντρα. Πιο γνωστά, ήσαν της Επιδαύρου και των Αθηνών, κάτω από την Ακρόπολη.

Ο Ασκληπιός, είχε και πέντε κόρες, που τον βοηθούσαν στο έργο του και πειθαρχούσαν στις σοφές συμβουλές του, όταν ασκούσαν θεραπευτική αγωγή. Είναι οι εξής, που τις λάτρευαν ως θεότητες: Υγεία, Πανάκεια, Ιασώ, Ακεσώ και Αίγλη.

Ο σπουδαίος αρχιτέκτονας και γλύπτης Σκόπας, είχε ανοικοδομήσει τον περίφημο ναό της Αλέας Αθηνάς, στην Τεγέα της Αρκαδίας. Είχε φιλοτεχνήσει και αριστοτεχνικό κεφάλι της θεάς Υγείας, το οποίο ευτυχώς διασώθηκε.

Η Πανάκεια, θεράπευε πάσαν νόσον και πάσαν καχεξίαν: παν + ακέομαι: θεραπεύω τα πάντα. Η Ιασώ, πρόσφερε ιάσεις και ιάματα: ιώμαι = θεραπεύω. Η Ακεσώ, ήταν κι αυτή θεραπεύτρια: ακέομαι. Κάθε ασθένεια που δεν έπαιρνε θεραπεία, που δεν «ηκέετο» λεγόταν ανήκεστος. Σήμερα, λέμε: απεφυλακίσθη, λόγω «ανηκέστου βλάβης».

Γνώμη του πατέρα της ιατρικής, Ιπποκράτη, για τις ανίατες ασθένειες: «Οκόσα, φάρμακα ουκ ιήται, σίδηρος ιήται. Όσα, σίδηρος ουκ ιήται, πυρ ιήται. Όσα δε πυρ ουκ ιήται, ταύτα, χρη νομίζειν ανίατα».
Δηλαδή: Όσα νοσήματα δεν θεραπεύονται με φάρμακα, χρειάζονται νυστέρι. Αν δεν θεραπευθούν, χρειάζονται καυτηρίαση. Αν και τότε δεν υποχωρήσουν, τότε πρέπει να θεωρηθούν ανίατα.

Τελευταία κόρη του Ασκληπιού, ήταν η Αίγλη: λαμπερή, αστραφτερή, ακτινοβόλα. Θεράπευε πρόθυμα, τους ασθενείς που της έστελναν ικεσίες και τους έκανε να λάμπουν από υγεία και ομορφιά.

Σήμερα, δεν χρειάζονται επικλήσεις σε πλασματικές θεότητες, για τη θεραπεία των ασθενών. Υπάρχει το Υπουργείο Υγείας, τα νοσοκομεία, οι επιστήμονες ιατροί, το εκπαιδευτικό βοηθητικό προσωπικό και η άψογη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Οι «πάσης φύσεως» ασθενείς, θα ήσαν ικανοποιημένοι και ευγνώμονες, εάν τηρούνταν οι ηθικές αρχές, που περιλαμβάνονται στον Όρκο του Ιπποκράτη. Εάν έλειπαν τα φακελάκια, που έχουν διογκωθεί σε φακελάρες. Εάν δεν υπήρχαν ράντσα, κατσαρίδες, ρυπαρότητα, αδιαφορία, σκληρότητα και τόσα άλλα «κακά, στραβά κι ανάποδα» που φέρνει συχνά στη δημοσιότητα, η μαχόμενη δημοσιογραφία.

Οι ασθενείς, βρίσκονται σε κατάσταση αδυναμίας. Έχουν ανάγκη από στήριξη και αρωγή. Είναι απαράδεκτο, να γίνονται θύματα κακομεταχείρισης και εκμετάλλευσης.

(373)