Πάνω κάτω θα είναι «50 διάβολοι» που κυκλοφορούνε, κυρίως τις βραδινές ώρες, με τα μηχανάκια τους και «κάνουνε πάσα» τα φαγητά –κυρίως της ώρας- που παρασκευάζουνε από σουβλάκια και μπριζόλες μέχρι μπύρες και γλυκά αλλά και μαγειρευτά φαγητά ή του φούρνου, σαλάτες, νόστιμες και πικάντικες άλλες λιχουδιές… Τόσα θα είναι και τα μαγαζιά που δουλεύουνε οι «50 Ζορρό», μαγαζιά που δεν χρειάζονται να είναι στο κέντρο της πόλης και να πληρώνουνε «νοίκια» αλλά είναι διασκορπισμένα και σε μη κεντρικά σημεία… Την παρουσία τους την κάνουνε έκδηλη με κάποια προσπέκτους-φεϊγβολάν που επέχουνε και θέση Καταλόγου…
Ολημερίς τρέχουνε μα, κυρίως, τις νυχτερινές ώρες· τρέχουνε με διαβολεμένη ταχύτητα και πολλές φορές με μίνι αυτοκίνητα… Όταν, όμως, τρέχουνε με τα μηχανάκια τους, πρέπει να κουμπώνεσαι… Δεν ξέρεις από πού και πότε σου παρουσιάζονται… Περνάνε δίπλα σου σαν σφήκες ή καμικάζι ενώ πηγαίνοντας ήρεμα με το αυτοκίνητό σου σε ξεπερνάνε από δεξιά ή μπορείς να τους δεις να καταστρατηγούνε μονόδρομους, πεζόδρομους…
Τρέχουνε για δύο λόγους: α) Για να μπορέσουνε να επιστρέψουνε γρήγορα ώστε να πάρουνε το δεύτερο, αμέσως, «αγώι», το τρίτο κ.ο.κ. και β) για να μην κρυώσουνε τα φαγητά!
Είναι δουλειά επικερδής, και για τους επιχειρηματίες του είδους, και για τους «καμικάζι» οι οποίοι «για τον επιούσιο» αναδεικνύονται σε «ήρωες της ασφάλτου» ή «Σιένα»! Κάνουνε ελιγμούς, πέφτουνε σε γούβες, σηκώνονται, ξαναβουτάνε με φόρα στην άσφαλτο, στρίβουνε δεξιά αντίθετα προς το ρεύμα, ματακωλώνουνε, μπαίνουνε εδώ, βγαίνουνε από εκεί, σούζα από ‘δω, σπριντάρισμα από ‘κει… θυμίζουνε Βέγγο αλλά και Λουί ντε Φινές στις δόξες τους!
Όλα αυτά, την σήμερον ημέραν χρειάζονται· διότι, η γυναίκα, δεν κάθεται, όπως παλιά…· δουλεύει κι αυτή, όπως ο άντρας της… Το βράδυ θέλει να κάνει ένα τραπέζι σε δυο φίλους…· πού να καθίσει να φτιάχνει…
Όμως, όλοι που παραγγέλνουνε, καλό είναι κάποια στιγμή και σ’ ανύποπτο χρόνο, να έχουνε επισκεφθεί την πηγή των εξερχόμενων φαγητών… πόσο δηλ. καθαρά και υγιεινά είναι… κι όχι να λαμβάνουνε “τυφλοίς όμμασιν”!
(41)