Σε πρόσφατη συνάντηση, του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Πέτρου Τατούλη, με τον Υφυπουργό παρά τω Προθυπουργώ, Τέρενς Κουίκ, στην Τρίπολη, η κουβέντα πέρασε και στο Αεροδρόμιό μας… τα γνωστά… να μετατραπεί δηλ. και σε Πολιτικό… λόγια, που, είθε να υλοποιηθούν… διότι, μπορεί, η Τρίπολη, να μην έχει άμεσο όφελος, δηλ. να κατεβαίνουν οι τουρίστες και να σουλατσάρουν στους δρόμους μας και να ψωνίζουν από τα καταστήματά μας, όμως, οι Εβραίοι, λένε, πως, “και η σκόνη, που, αφήνουν τα παπούτσια σ’ ένα μαγαζί, καλό κάνει…”.
Αντιλαμβανόμαστε το δύσκολο μιας τέτοιας απόφασης, από πλευράς Περιφέρειας όταν, δίπλα, υπάρχει η Καλαμάτα…· όμως, δίπλα, υπάρχει και το Ναύπλιο, η Σπάρτη, η Κόρινθος, η Ερμιόνη, το Γύθειο.., που, το ζητούν, διακαώς… αφού, εκεί, είναι οι θάλασσες, τα μεγάλα συγκροτήματα ξενοδοχείων…
“Το αεροδρόμιο της Τρίπολης αποτελεί κορυφαίο αναπτυξιακό έργο για την Πελοπόννησο και ως τέτοιο το έχουμε αποτυπώσει στο στρατηγικό σχεδιασμό της Περιφέρειας…”, λέει, ο Π. Τατούλης…
Η αλήθεια είναι, ότι, ενώ, αυτό το Αεροδρόμιο, θα μπορούσε να έχει αξιοποιηθεί και με άλλους τρόπους… από Πανελλήνια Αερολέσχη μέχρι Μιχανοκίνητο αθλητισμό -αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες…- όχι, κάτι τέτοιο, δεν έχει καλλιεργηθεί, συστημστικά…
Αυτό το Αεροδρόμιο, αφότου έγινε με το σχέδιο “Μάρσαλ”, το 1948-49, έγινε για να λειτουργήσει, ως Στρατιωτικό και, μάλιστα, ειδικά, κατά των Ανταρτών… Από εκεί και πέρα, τίποτα…
Τέλος πάντων, ό,τι έχει να γίνει, πρέπει να γίνει, επί ημερών Τατούλη, διαφορετικά… Εκείνο, που, χρειάζεται είναι επέκταση γύρο στο 1,5 χλμ., ασφαλτοτάπητα και κτιριακές εγκαταστάσεις…
Σ’ αυτό τον χορό της δημιουργίας Αεροδρομίου, με διεθνείς προδιαγραφές, πρέπει να περάσει και ο Δήμος Τρίπολης· να πάρει πολύ ζεστά το θέμα και να το κυνηγήσει…
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…
(67)