Πρόκειται για «θάμα κι αντίθαμα και ανάθεμα μεγάλο» όλοι οι μεγάλοι Οινοπαραγωγοί της χώρας μας… από τον Μπουτάρη μέχρι τον Κουρτάκη… να σκοτώνονται ποιος θα πρωτοπάρει τα σταφύλια μας για να τα οινοποιήσει, να υπάρχουν ολοσέλιδες διαφημίσεις στις πιο μεγάλες εφημερίδες της χώρας μας, που, να διαλαλούν το Μοσχοφίλερο και τα κρασιά Μαντινείας… κι εμείς, κι εμείς οι «αθεόφοβοι» να μην προτιμάμε τα καταδικά μας κρασιά!

Το περιστατικό μου θυμίζει τα Μακαρόνια «Λέοντος» των Αφών Μάμαλη, το εργοστάσιο των οποίων απασχολούσε 70 άτομα, που, ενώ παρήγαγαν εκλεκτή ποιότητα ζυμαρικών και τα προτιμούσαν η Αθήνα, ο Πειραιάς και οι όμοροι νομοί… εμείς «ποιούσαμεν την νήσσαν…»! Μου θυμίζει τις φανέλες Ντελόπουλου (το εργοστάσιο ήταν εκεί που είναι, σήμερα, η Eurobank, απέναντι από το παλιό Δημαρχείο), που, ενώ προτιμούνταν σε όλη την Ελλάδα –τακτικός πελάτης ο ελληνικός στρατός– εμείς, στην Τρίπολη, τις «σνομπάραμε»! Και για πια κρασιά, μιλάμε; για τα Μαντινείας με τα Διεθνή βραβεία!

Ξέρεις τι, θα ‘πει, το Μοσχοφίλερο να εξάγεται στις πιο μεγάλες χώρες του κόσμου «ως κρασί ποιότητας» και στον τόπο του να του γυρίζουμε τις πλάτες…! Ξέρεις, τι θα ‘πει, οι γευσιγνώστες να μιλούν με τα πλέον κολακευτικά λόγια για το Φιλέρι μας… κι εμείς να προτιμάμε τα αμφιβόλου προέλευσης παλιόκρασα…!

Θα μου ‘πεις, το βαλάντιό μου δεν μου επιτρέπει για σφραγισμένα… γι’ αυτό και προτιμώ τον «χυμόπουλο»… Και ποιος μας είπε, ότι οι Οινοπαραγωγοί μας… από τον Τσέλεπο και τον Σπυρόπουλο μέχρι τον Μποσινάκη και τον Τρουπή αλλά και τον Καλόγρη και Καλογερόπουλο… δεν έχουν χύμα;

Και για να έλθουμε στο θέμα μας, υπάρχουν εστιατόρια και ταβέρνες στην Τρίπολη και στην Αρκαδία, που, πράγματι, προμηθεύονται και σερβίρουν μόνο Μοσχοφίλερο… και μπράβο τους! Από την άλλη υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι προμηθεύονται και σερβίρουν άγνωστες και αμφίβολης προέλευσης κρασιά… Ο λόγος είναι προφανής: Το πληρώνουν λιγότερο και κερδίζουν περισσότερα εκμεταλλευόμενοι την άγνοια του κοσμάκη… δηλ. την άγνοια αυτών, που, δεν γνωρίζουν από ποιότητα κρασιών… αφού “το φτηνό κρέας τα σκυλιά το τρώνε”… Και πίνει ο κοσμάκης παλιόκρασα σε βάρος της υγείας του!

Αυτό είναι απαράδεκτο… γι’ αυτό και πρέπει «να τιμωρούνται» οι λειτουργούντες σε βάρος του τόπου μας… Να τιμωρούνται με το να μην πηγαίνουμε πάλι και να τους δυσφημίζουμε… αφού συμπεριφέρονται πονηρά και ιδιοτελίστικα… και δεν σκέπτονται πρώτα την υγεία του κοσμάκη και δεύτερο, ότι πρέπει ν’ αλληλοϋποστηριζόμαστε… και πολύ περισσότερο όταν προσφέρουμε ασυναγώνιστης ποιότητας είδη…

Αυτές οι, περίπου, δέκα Οινοποιητικές μονάδες στην περιοχή μας, απασχολούν δεκάδες συμπολίτες μας αλλά και ψωνίζουν και τα εφόδια τους από τα καταστήματα μας… Είναι συγγενείς μας, είναι γείτονές μας, είναι άνθρωποι, που, τους βλέπουμε καθημερινά…

Γι’ αυτό τον λόγο, πηγαίνοντας σ’ ένα δικό μας εστιατόριο ή ταβέρνα, ζητείστε Μοσχοφίλερο… Αν σας αρνηθεί «κάποιο λάκκο έχει η φάβα»… Ή, λοιπόν, φεύγετε εκείνη τη στιγμή ή δεν ξαναπατάτε… Το καλύτερο είναι να σου ‘πει «έχω Μοσχοφίλερο με τόσα ευρώ το κιλό και ανώνυμο με τόσα, διάλεξε»… αν και, για εμάς στην Αρκαδία και, ειδικότερα στην Τρίπολη, δεν μπορεί να μπαίνει άλλο κρασί στα είδη εστίασης παρά μόνο ΜΟΣΧΟΦΙΛΕΡΟ!

Σύνθημά μας, αυτά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, ΜΟΣΧΟΦΙΛΕΡΟ και μόνο!

Υ.Γ.: “Σπέσιαλ” αφιέρωση το ανωτέρω: στον Θοδωρή από του Ντάρα, στον Γιώργη από το Κορύθιο και στον  Δημήτρη από τον Έβρο, οίτινες, δεν ξέρουνε από κρασιά γι’ αυτό και πίνουνε “βιτριόλια”…

(110)