«Ήτανε που ‘τανε στραβό το κλήμα, το ‘φαγε κι ο γάιδαρος…» είναι κι αυτή μια παροιμία που πάει τακίμι με το παρακάτω: Είναι που είναι «αλαλούμ» το κυκλοφοριακό στην Πόλη, δεν έχουμε και φανάρια… άσ’ τα να πάνε… Θε’ να μπεις από την Αταλάντης στον απέναντι δρόμο, στου Καραμήτζου το Καφενείο… Αναμένεις, αναμένεις μέχρι που να ευαρεστηθεί κάποιος… Το ίδιο και στην «παλιά Καταβρεχτήρα»! Εκεί μπορεί και να τρακάρεις· είναι το σταυροδρόμι, στην τομή της 25ης Μαρτίου με την Ταξιαρχών!
Για να μπεις από την Πυροσβεστική Υπηρεσία στην Ερ. Σταυρού, με το αυτοκίνητο… εκεί συναντιούνται πέντ’ έξι δρόμοι…! Στη Λέσχη των Αξιωματικών; Άντε να μπεις στην Π. Μπούα ερχόμενος από τη Δημητρακοπούλου…: απαγορεύεται! Άντε να ‘σαι πεζοπόρος στην πλ. Κολοκοτρώνη…· κάηκες! Αν υπήρχανε φανάρια στη συμβολή Αγίου Κων/νου με Οπλ. Σεχιώτη, Ερυμάνθου…· εδώ, ούτε μπορεί να βαδίσεις, ούτε και να οδηγήσεις…
Δεν ξέρουμε, αν ζητάμε πολλά… Φανάρια ζητάμε που, πλέον, έχει και το μικρότερο χωριό! Πέριξ της Κεντρικής πλ., δεν θέλει φανάρια; Οι φουκαράδες οι πεζοί, άντε να περάσουνε απέναντι!
Η κατάσταση, Δήμαρχε, είναι «τριτοκοσμική»! Και μονοδρομείστε, βρε παιδιά, μονοδρομείστε, γιατί χαθήκαμε! Βρίσκεσαι στην πλ. Ανεξαρτησίας (Εθν. Μακαρίου) και θες να πας προς την 25ης Μαρτίου… Σκέπτεσαι· θα έρχεται αντίθετα κανείς; Διότι αν έρχεται, δεν χωρούν τα δύο αυτοκίνητα από τη στιγμή που, μόνιμα, το δεξί μέρος, είναι πάρκινγκ! Το ίδιο συμβαίνει, αμέσως μετά το Παζάρι, στην οδό Καλαμάτας, στη Γρ. Λαμπράκη, στην Ελευθερίου Βενιζέλου… που παρκάρουν… Πρέπει να κάνεις πίσω!
Ο Σεφ
(48)