Aγαπητοί Φίλοι
Υγιαίνετε, υγιαίνετε, υγιαίνετε… όσο κι όπως μπορείτε, υγιαίνετε, για ποιότητα ζωής και μακρότητα χρόνου, διότι, πλέον, αυτή η ευχή και οι παρόμοιες της, μας έμειναν και μας μένουν… να λέμε για να κοροϊδεύουμε και να ξεγελάμε τα χάλια μας… Βλέπετε, το ‘χει η μοίρα του φτωχού να μη σηκώνει κεφάλι ή, αν σηκώσει, να τρώει την κατραπακιά του και να ξανακάθεται στ’ αυγά του…
Πλούσιοι υπήρχανε, υπάρχουνε και θα υπάρχουνε…· εμείς, τι κάνουμε, που, οι μεν μεγάλοι -σε ηλικία- ενώ νομίζανε πως θα πεθάνουνε πλούσιοι… “κούνια που τους κούναγε”… τελικά, θα οδεύσουνε στον θάνατο όπως ήλθανε… φτωχοί, οι δε μικροί -κι αυτοί έχουνε το μεγάλο πρόβλημα… αφού, οι μεγάλοι, ζήσανε και για κάποια χρόνια πλουσιοπάροχα…- οι δε μικροί, το δυστύχημα είναι ότι θα χάσουνε τα νιάτα τους ψάχνοντας για δουλειά…· πότε θα παντρευτούνε, πότε θα κάνουνε οικογένεια… “ένας θεός ξέρει”… εκτός, εκτός κι αν επαναληφθεί το κατοχικό… που παντρευόντουσαν χωρίς ούτε μια καρέκλα…!
Υγιαίνετε, αγαπητοί Φίλοι, και ζητάμε συγνώμη για το πεσιμιστικό ύφος της πρώτης παραγράφου μας, όμως… έτσι είναι… αφού, “από πληροφορίες”, από φέτος το καλοκαίρι, τόσον ο Σ.Ε.Τ. όσο και ο Φ.Ο.Τ., αλλά και ο Ορειβατικός και ο Σ.Α.Ο.Ο. ίσως, αναμφίβολα η ενορία της Αγιο-Βαρβάρας κι αυτή τ’ Αγιο-Τρυφώνου…, εκάστην Κυριακήν θα πραγματοποιούν εξόρμησιν-κατηφόρισμα προς το Κυβέρι και τους ξεχασμένους Μύλους “των σουβλακίων”… με μπούσουλα τη 10ετία του ’50… δηλ. ναυλώνοντας στόλο λεωφορείων αφού ο στόλος των βαγονιών έμεινε… Μάλιστα, παρακαλώ, για τους Μύλους, το Κυβέρι, τη Νέα Κίο… τις οποίες η “νομενκλατούρα” των ετών τής “… επαγγελίας” τις είχε βγάλει στο απόξω… ως “μπας κλας”… Εκεί, και κάτω από τα πεύκα, θα ξεβρακωνόμαστε, θα κάνουνε τα “πικ-νικ” μας με τους κεφτέδες και τους καφέδες στο τάπερ… -κι όχι στο κοφινάκι… όπως παλιά- και, περί το σούρουπο, καθόλου με γογγισμό αλλά τραγουδώντας το “επεράσαμ’ όμορφα, όμορφα, όμορφα…” θα ματακωλώνουμε στην Τριπολιτσά…
Σας “έκανα την καρδιά περιβόλι”…· δεν πειράζει… Να σημειωθεί ότι μπήκε ο Φλεβάρης· ένας Φλεβάρης, κουτσός μεν, χωρίς Απόκριες… κι επομένως, εντελώς, αθόρυβος… χωρίς μουτσούνες, κομφετί και σερπαντίνες…
Καλημέρα, λοιπόν, και καλό μήνα και είθε οι καλές μέρες να συνεχιστούνε προς όφελος της τσέπης μας…
Υγιαίνετε
Υ.Γ.: Σε πείσμα αυτού που ‘παμε παραπάνω… είναι λάθος, λάθος μέγα, του οικογενειακού φίλου μου, του Θανασάκη, και της γειτονοπούλας μου, της Άντας, 35χρονου του πρώτου και 32χρονης της δεύτερης, που, ενώ “τα ‘χουνε” χρόνια, δεν αποφασίζουνε να παντρευτούνε ελλείψει “μομόλων”… καθώς λένε…! Αγαπητοί φίλοι, η ζωή συνεχίζεται…· “ο άνθρωπος είναι το μεγαλύτερο θηρίο”! προορισμός του είναι, πρωτίστως, το “αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και…”· κανείς δεν χάνεται και “όλοι θα ζήσουμε”… Η ζωή συνεχίζεται… και δεν γκιοτεύουμε…· να ζήσετε και να πολυχρονίσετε…
(116)