Yπάρχει και τέτοιος δρόμος στην Τρίπολη του 2015, τις Τρίπολης με τους 10άδες ανώνυμους;
Και, βέβαια, υπάρχει “Οδός Αναπαύσεως” και δεν είναι άλλος από την οδό Τεγέας, τον παλιό δρόμο, που, οδηγούσε, από την Τρίπολη στην Τεγέα, μια από τις τρεις τέσσερις μεγαλύτερες ευθείες της πόλης… αφού ακουμπάει το χιλιόμετρο… μέχρι το Νεκροταφείο! Χαριτολογώντας, κάποιοι, τον αποκαλούν και «οδός Καρμανιόλα» μιας και, εδώ, προ 20ετίας, δημιουργήθηκε το Δημοτικό Κοιμητήριο… οπότε, από τον δρόμο «Αναπαύσεως» δεν χρειάζεσαι έξοδα… αφού «από τ’ αυτί και στη γούβα»… αμέσως σε χώνουν μέσα!
Ναι· είναι ο δρόμος, που, αρχίζει από τις γραμμές του τρένου και φτάνει στα Γιοκαρέικα, παρακαλώ, ήτοι χιλιόμετρα 5-6! Εμάς, φυσικά, μας ενδιαφέρει το τμήμα, από τις γραμμές του τρένου μέχρι και το Νεκροταφείο… που έχει καθημερινή κίνηση…
Κινδυνεύεις, κινδυνεύεις, κινδυνεύεις… είτε με αυτοκίνητο πας, είτε με ποδήλατο, είτε με τα πόδια… Κινδυνεύεις, από στιγμή σε στιγμή, να βρεθείς στη «γούβα» μ’ ένα μαρμάρινο σταυρό που ν’ αναγράφει «ενθάδε κείται η ταλαίπωρη Θωμαή…»! Μάλιστα, η Θωμαή, ήτις δεν έφταιγε σε τίποτα να πληρώσει των άλλων την αδιαφορία και το “ρεμπελιό” στο να φτιάξουν κάποια πράγματα για την ασφάλεια των Δημοτών μας…
Σήμερα, το Δημοτικό Κοιμητήριο μας, φιλοξενεί γύρω στις 3μιση χιλ. ψυχές, που, ανήκουν σε συμπολίτες μας…! Τούτο υποχρεώνει τους «πίσω» κατά διαστήματα, που, ποικίλουν, από κάθε μέρα ή κάθε διήμερο ή δις ή και άπαξ της εβδομάδας μέχρι και μήνα, να επισκέπτονται τον δικό τους άνθρωπο και να του ανάβουν το καντήλι… Σ’ αυτούς να συμπεριλάβουμε και τις μαζικές επισκέψεις των 100άδων εποχούμενων και μη, όταν πρόκειται για κηδεία…
Για να φτάσει κανείς, μέχρι εδώ, έρχεται με τρεις τρόπους: Με αυτοκίνητο, με ποδήλατο και με τα πόδια…· το θέμα είναι, ότι, όπως και να ‘ρθει κινδυνεύει…
1) Στην πρώτη περίπτωση, δηλ. με το αυτοκίνητο, εσύ, μπορεί να πηγαίνεις καλά, όμως, ο ερχόμενος, αντίθετα «μαλλιά κουβάρια» αφού, όπως είπαμε, είναι ευθεία… αυτός, δεν ξέρεις…· αν, λοιπόν, συμβεί μετωπική αφού, στη μέση δεν υπάρχει διαγράμμιση, με μαθηματική ακρίβεια είσαι «με τον σταυρό στο κεφάλι»!
2) Στη δεύτερη περίπτωση -με το ποδήλατο- επειδή δεν υπάρχουν πεζοδρόμια για ν’ ανεβείς και, πολύ περισσότερο, διάδρομος δίτροχου, κινδυνεύεις από αυτό το αυτοκίνητο, που, έρχεται πίσω σου, να μη σε ‘δει ή να ξακρίσει γιατί έρχεται άλλος αντίθετα -ο δρόμος είναι στενός- οπότε, και πάλι δε θ’ αποφύγεις τον «λάκο»…
3) Τώρα, αν επιχειρήσεις να φτάσει στο Κοιμητήρι πεζός, κι είναι πολύς κόσμος, που, πάει πεζός, ιδίως οι γυναίκες αλλά και οι αδυνατούντες να πληρώνουν ταξί, κάθε φορά… όταν, λοιπόν, επιχειρήσεις να φτάσεις πεζός, «όρνια και σκυλιά θα σε τραβήξουνε» αφού δεν υπάρχει πεζοδρόμιο… οπότε εξαναγκάζεσαι να βαδίζεις πλάι πλάι με αυτοκίνητα, ποδήλατα, αμαξάκια και σκυλιά! Και άντε να ‘χει και παιγνίδι ο Αστέρας! Είναι, λοιπόν, ή δεν είναι αυτός ο δρόμος «καρμανιόλα»;
Γι’ αυτό τον λόγο, πάραυτα, η νέα Δημοτική Αρχή πρέπει να διαγραμμίσει όλο τον δρόμο με μια διπλή γραμμή στη μέση… αφού η προσπέραση σημαίνει «κίνδυνος-θάνατος» και, κατά δεύτερο, απ’ όλη μας τη φτώχεια, να φτιάξουμε ένα πεζοδρόμιο, βρε παιδιά…· ένα πεζοδρόμιο να σταθεί η καρδούλα της καθεμιάς γυναικούλας, που, φλετουράει ώσπου να φτάσει και να επιστρέψει… Ακόμη ακόμη και φανάρι χρειάζεται στη διασταύρωση, προς το γήπεδο του «Αστέρα» αφού, πλέον, ο δρόμος αυτός έχει αποκτήσει μεγάλη κίνηση… κι έρχονται και από άλλες πόλεις με τ’ αυτοκίνητά τους, και δεν γνωρίζουν… οπότε έτσι και βγούνε στην Τεγέας… «κόκοζες»…
Ζητάμε πολλά, αγαπητοί της Δημοτικής Αρχής; Γιατί, αν ζητάμε πολλά, πέστε το μας…
Ν.Γ.
(59)