Καλό είναι οι, παντός είδους, πίτες, να κόβονται εντός του Ιανουαρίου… Κάτι ξεχασμένες και μεινεσμένες πίτες Συλλόγων που φθάνουνε να κόβονται εντός του Φεβρουαρίου και αρχές Μαρτίου εμπλεκόμενες με τον χαρτοπόλεμο της Αποκριάς…, τι να πεις· δεν έχουνε νόστα…
Ή δικαιολογία τού «δεν υπάρχουνε ημερομηνίες…» είναι ανόητες… Ο Γενάρης έχει 4-5 Σαββατοκύριακα τουτέστιν 10 ημέρες για κόψιμο Πίτας (Σάββατο και Κυριακή)· αν προσθέσεις, σ’ αυτές, και τις Δευτέρες και Τετάρτες που είναι κλειστά τα καταστήματα, ε, τότε, προστίθενται άλλες 10! Τι στο καλό, μέσα σε 10 μέρες που προσφέρονται για την Κοπή Πίτας, δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τη δική μας! Και ας αφήσουμε τους Επισήμους, βρε παιδιά… Η Κοπή της Πίτας γίνεται για τα Μέλη μας και κάποιους Φίλους απέξω –αυτούς που συμπαρίστανται υλικά και ηθικά στις προσπάθειές μας… Δεν είν’ ανάγκη να είναι παρόντες οι Βουλευτές, ο Περιφερειάρχης, οι Δήμαρχοι… Ξέρουμε, τι λέμε, αφού, πέρυσι, έκοψε Πατριωτικός Σύλλογος την Πίτα του αρχές Μάρτη διότι δεν έβρισκε τον χρόνο ο Βουλευτής…
Αν, τώρα, η Κοπή της Πίτας, συνοδευτεί και από Συνεστίαση… τόσο το καλύτερο· όμως, πάντα μέσα στο Γενάρη! Όσο για τους, εν Αθήναις, Πατριωτικούς Συλλόγους, αυτοί μπορούνε να κόβουνε την Πίτα τους στο χωριό τους! Ναι· πληρώνει ο Σύλλογος δύο τρία λεωφορεία «κι ένα Σαββάτο βράδυ και μια Κυριακή πρωί, αχ καλέ Μαρία, που λέει και το τραγούδι…» πεταγόμαστε στο χωριό μας, βλέπουμε τους δικούς μας που φυλάνε τα χωριά -φυλάνε τα σπίτια μας- το καταχείμωνο… κι εκεί κόβουμε την Πίτα μας… Τα χρήματα που θα μας πάρει το «Κάραβελ» ή το «Νοβοτέλ» ή η «Μεγάλη Βρετανία»… ναι, τα δίνουμε στα δύο τρία λεωφορεία και είμαστε, έτσι, πολύ πιο σωστοί και ειλικρινείς! Εκτός κι αν ψοφάμε για παράτες του στιλ «Κόψαμε την Πίτα μας και παρέστη η τάδε, ο δείνας, ο Στρατηγός…» και κουραφέξαλα… Κυνηγήστε την ουσία… κι αφήστε «τα φρου φρου κι αρώματα»… εμπλέκοντας τις πίτες με τους χαλβάδες…
(60)