Το Πολυνομοσχέδιο του 3ου Μνημονίου, που, ψηφίστηκε, πρόσφατα, δίνει τη χαριστική βολή στα κουκλίστικα –μινιατούρες μαγαζιών– περίπτερά μας, που, έχουν ξεπεράσει τον ένα αιώνα ζωής! Ο νόμος, λέει, ότι, δεν μπορούν να υπάρξουν μεταβιβάσεις, απ’ εδώ και στο εξής, μετά τον θάνατο των δικαιούχων, έστω και αν υπάρχουν ενεργείς μισθώσεις…! Αυτό σημαίνει, ότι, από τα 12μιση χιλ. περίπτερα, που, υπάρχουν, σήμερα, στην Ελλάδα, τα μισά σε δυο τρία χρόνια, βάζουν λουκέτο· κι όχι μόνο βάζουν λουκέτο αλλά εξαφανίζονται “και από προσώπου γης”, αφού, αυτόματα, οι Δήμοι τα ξηλώνουν!
Αναμφίβολα, πρόκειται για “εν ψυχρώ εκτέλεση” της συμπαθούς τάξης των περιπτερούχων! Το 2010, στην Ελλάδα, είχαμε 18μιση χιλ. περίπτερα…· η οικονομική κρίση, η αύξηση της “καπνικής” φορολογίας και η μείωση –μέχρι εκμηδένιση– του κέρδους από τις εφημερίδες, οδήγησε –μέχρι το 2015- σε 6.000 να οδηγούνται στο να κλείσουν!
Κι όμως, το περίπτερο είναι ελληνική πατέντα… Πρωτοεμφανίστηκε, στο ελληνικό πεζοδρόμιο, το 1897 όταν, η Ελλάδα, έχασε τον πόλεμο από την Τουρκία! Επίσημα, το πρώτο περίπτερο το συναντάμε στην Αθήνα –οδός Πανεπιστημίου– το 1911! Οι άδειες δίνονταν σε Αναπήρους και Θύματα Πολέμου από το 1912 έως το 1921… Ήταν ένα είδος ευεργετήματος, ένα είδος “ευχαριστώ” της Πολιτείας προς όλους αυτούς, που, θυσιάστηκαν για την Πατρίδα!
Ήταν λιλιπούτεια στρογγυλά ή ορθογώνια μαγαζάκια, στα οποία, μόλις και μετά βίας χωρούσε ένα άτομο! Μέχρι το 1940 πωλούσαν μόνο τσιγάρα… Από ‘κει και πέρα, οι διαστάσεις αυξήθηκαν σε 1,30χ1,50 –από το 2006 σε 1,50χ1,70- και η γκάμα μεγάλωσε συμπεριλαμβάνοντας εφημερίδες, ζαχαρωτά και μικροψιλικά… Πολύ αργότερα προστέθηκαν ψυγεία για παγωτά και αναψυκτικά, όπως και ρολά, αλλά και ογκώδη, εξωτερικά, παιδικά, πλαστικά παιγνίδια… Όμως, αντί να λιγοστεύουν τα περίπτερα, για “ψηφοθηρικούς” λόγους, θα λέγαμε –αν και κάτι έπρεπε να γίνει και γι‘ αυτούς…- τα περίπτερα αυξάνονταν, ως μανιτάρια, καταλαμβάνοντας γωνίες πεζοδρομίων και πλατειών… αφού οι άδειες επεκτάθηκαν σε ΑΜΕΑ, πολυτέκνους…
Στην Τρίπολη, σήμερα, τα περίπτερα είναι όσα και τα φαρμακεία, ήτοι καμιά 30ριά… Το πρώτο, που, εμφανίστηκε ήταν αυτό στη ΒΔ άκρη της Κεντρικής πλ. –Μ. Καφενείο…- για ν‘ ακολουθήσουν τα υπόλοιπα της Κεντρικής πλ., ένα στην πλ. Κολοκοτρώνη, στον Σταθμό του τρένου και στο11ο Σύνταγμα, άλλο στην Ψαραγορά και στο Παζάρι, διαγώνια στο “Ανακτορικόν” και στην είσοδο της Ρήγα Φεραίου, στην Καταβρεχτήρα και στην πλ. Ανεξαρτησίας… με αυτό, του Μ. Καφενείου να διαθέτει ραδιόφωνο και να παρακολουθούμε το ποδόσφαιρο, κάθε Κυριακή και ώρα 3.00 το μεσημέρι…
Τελευταίο “χαστούκι” στους περιπτεράδες η “τρικυμία” των πωλουμένων ένεκα διαφοροποίησης Φ.Π.Α….! Εδώ, θα δούμε πολλά περίπτερα με κατεβασμένα λουκέτα… ακόμη και στην Τρίπολη…
Ο κλάδος πνέει τα λοίσθια, λοιπόν…· ίσως, δούμε, μικρά μαγαζιά, πλέον, με είδη περιπτέρου αλλά και ενισχυμένα απ’ άποψη γκάμας ειδών…, δίπλα από κουρεία και καφενεία, εστιατόρια και μπαρ, κοσμηματοπωλεία και ξενοδοχεία… οπότε, τα γραφικά μικρά περίπτερα ενσωματώνονται και εξισώνονται με τ‘ άλλα καταστήματα… Είδωμεν τι μέλλει γενέσθαι…
(19)