Το “χαρτί” το πήρε ο διάλος… “Κι είναι κρίμα κι άδικο κι ανάθεμα μεγάλο”, η τυπογραφία, που, μετράει 600 χρόνια ζωής, να γκρειστεί σε μιά νύχτα! Ούτε καν από έτος σε έτος ή από μήνα σε μήνα…• η γενική, παγκόσμια, διαπίστωση είναι ότι, από μέρα σε μέρα τα, παντός είδους, έντυπα… από εφημερίδες και περιοδικά μέχρι… τόσο στο Εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, παραπαίουν συρρικνούμενα στο απειροελάχιστο…! Από τον κανόνα, δεν μπορεί να εξαιρεθεί η Πελοπόννησος και η Αρκαδία, η Καλαμάτα και η Πάτρα, ο Πύργος και η Τρίπολη!
Τούτο, καταφαίνεται με τα, πλέον, μελανά σημάδια… στα πολυσέλιδα Κυριακάτικα φύλλα τα οποία έχουν καταντήσει «σουπερμάρκετ» ή «Αγιο-Βασίληδες»… ενώ, τα ημερήσια “τρέμουν να βγει η ψυχή τους”… Είναι ένα «ρεζίλεμα» του Τύπου… όλο αυτό το τόσο υποτιμητικό σκηνικό… που, «εκ συμπαθείας», δρα υποτιμητικά και για τον μορφωμένο άνθρωπο, τον αναγνώστη, τον σκεπτόμενο… όταν, η πλειονότητα που αγοράζει τον Κυριακάτικο Τύπο, μόνο αναγνώστες δεν είναι, αλλά είναι οι παρακολουθούντες πότε θα βγάλουν το ένα ή το άλλο «δώρο»… δώρο όπως τ’ Αναγνωστικά του Δημοτικού ή η Ιστορία…
Από την άλλη, για τον Επαρχιακό, κυρίως, Τύπο, δεν υπάρχει καθημερινό περιεχόμενο… και ούτε καλά καλά εβδομαδιαίο ή μηνιαίο… ελλείψει νέων…! Ναι• λείπουν τα νέα, οι λεγόμενες ειδήσεις… που, κακά τα ψέματα, συμβαδίζουν με την οικονομία! Για την Πελ/νησο μοναδικό θέμα είναι τα σκουπίδια… ένα θέμα το οποίο έχει χιλιογραφεί… Το ίδιο είναι και για τον Δήμο Τρίπολης δηλ. τα σκουπίδια…
Από την άλλη, βλέπεις, χτυπιέται, ανελέητα, το έντυπο, από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο! Ώσπου να μοντάρεις στο χαρτί μια πρόταση… σ’ έχει προλάβει το κουτί της τηλεόρασης! Ώσπου να γράψεις “σεισμός στην Κεφαλλονιά” ή “πτώση τζάμπο στη Ρωσία”, σου ‘χει βγει μπροστά -κατά μισή ή μια μέρα- η γιάλινη οθόνη…! Ναι· με λύπη, το λέμε, παριστάμεθα στο “κύκνειο άσμα” του τύπου… βάζοντάς ένα κερί…!
Ο αντικαταστάτης του «χαρτιού» δηλ. της Εφημερίδας και του Περιοδικού είναι, αναμφίβολα, το ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ! Αρκεί, να πούμε, ότι η επερχόμενη, γενιά, δεν θα διαβάζει από χαρτί…! Όλα, λοιπόν, ανεβαίνουν και οδηγούνται στο Διαδίκτυο… στην Ηλεκτρονική Εφημερίδα, στο «οθονήστικο» περιοδικό!
Έτσι, λοιπόν, η στροφή της ΟΔΟΥ ΑΡΚΑΔΙΑΣ, από το «χαρτί» στην «οθόνη» πρέπει να θεωρηθεί, ότι έγινε «στον καιρό» αν και, για εμάς… καθυστερήσαμε μια 2ετία! Όμως, «ποτέ δεν είναι αργά»… Χωρίς να είμαστε αντίθετοι στην έντυπη ενημέρωση… την οποία υπηρετήσαμε, με συνέπεια, μέχρι χθες, επί 21 συναπτά έτη… όμως, το μέλλον, όπως και να το κάνουμε, είναι το Διαδίκτυο… Η ενέργειά μας να ενταχθούμε, ολοκληρωτικά, στο Ηλεκτρονικό ύφος, θέλουμε, να πιστεύουμε, πως μας τιμάει… Μπορεί να δυσαρεστήσαμε -και να δυσαρεστούμε- αρκετή και μεγάλη μερίδα αναγνωστών μας, μ’ αυτή την κίνησή μας, όσους δηλ. δεν έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στο κομπιούτερ… όμως, είμαστε, κι εδώ, με την πλειονότητα… που είναι οι ΝΕΟΙ! Ανοίγουμε νέα παράθυρα, λοιπόν, για την Τρίπολη, την Αρκαδία και την Πελ/νησο, την Ελλάδα και το Εξωτερικό… και φιλοδοξούμε, κι εδώ, μαζί σας, να επιτύχουμε!
Ν.Γ.
(57)