Πρόκειται για μια, σχεδόν, άγνωστη και, συγχρόνως, καταπληκτική πτυχή (κίνηση-ματ) του Ιμπραήμ· του Μπραΐμη, που, “κακά τα ψέματα”, μάς διέλυσε… και μας επανέφερε, εκεί, που, ήμασταν πριν· δηλ. επανυποδούλωσε τον Μοριά! Μόλις ένα 15ήμερο από την είσοδό του στην Τριπολιτσά (9-6-1825) κατατροπώνει τους Έλληνες στα Τρίκορφα (24-6-25)… υποχρεώνοντάς μας σε μια μεγάλη ήττα αφού, στο πεδίο της μάχης αφήσαμε 600, περίπου, νεκρούς!
Δεν ήταν δυνατόν να συγκριθούν, οι Έλληνες, μαζί του, πολύ περισσότερο στον τακτικό στρατό, μα, ούτε και στον ανταρτοπόλεμο… κάτι, που, επαναλήφθηκε, για τους ίδιους λόγους, και στο δεύτερο αντάρτικο της δεκαετίας του 1940…, που, ο Ελληνικός στρατός εξαφάνισε τους αντάρτες! Ο ίδιος λόγος και στις δύο περιπτώσεις: α) Ο Ιμπραήμ είχε στελεχώσει τον πολυάριθμο στρατό του με μεγάλο αριθμό Ευρωπαίων, μισθοφόρων αξιωματικών (γερασμένων αλλ’ εμπειρότατων…) και β) ο Ελληνικός στρατός είχε στις τάξεις του 500 Αμερικανούς αξιωματικούς, υπό τον Βαν Φλιτ, που εκπαίδευαν τους ΛΟΚατζήδες… Στον σύγχρονο ανταρτοπόλεμο ήταν άπειροι οι αντάρτες όπως άπειροι ήταν και οι, τότε, Έλληνες του ’21…
Όμως, μετά λίγες μέρες, από τη μεγάλη καταστροφή τους, οι Έλληνες, στο Διάσελο της Αλωνίσταινας, κατορθώνουν, σε μάχη, να νικήσουν μέρος του Αιγυπτιακού στρατού προξενώντας του απώλειες 160 νεκρούς!
Ο Ιμπραήμ εξοργίστηκε και πέρασε σε μια ενέργεια “σκούπα-παγανιά” στα χωριά και βουνά του Φαλάνθου… Προχωρούσαν ακροβολισμένοι και σε συμπαράταξη, εκατέρωθεν, της δημοσιάς για Βυτίνα, μέσα στο δάσος… Εκεί, λοιπόν, στο δάσος, βρήκαν τις κρυμμένες οικογένειες, κυρίως, από Αλωνίσταινα και Βυτίνα, τις οποίες και αιχμαλώτισαν…
Έτσι, λοιπόν, συνέλαβαν, εκτός των άλλων, και την κόρη του Θανάση Σουφλέρη, από Αλωνίσταινα, τις Βυτινιώτικες οικογ. του Θεόδ. Ταμπακόπουλου και του παπα-Γιάννη, με τις τρεις θυγατέρες του πρώτου και τις δύο του δεύτερου, τη Σερέταινα από Αλωνίσταινα, μία ακόμη παντρεμένη γυναίκα, τη Θεοδωρού Ξερίνα αλλά και τη Νικόλαινα Ηλιού με τα κορίτσια τους, την κόρη του Τριαντάφυλλου… όλα κορίτσια “σαν τα κρύα τα νερά”!
Εδώ, προσέξτε, ο Ιμπραήμ, έπραξε όπως και ό,τι ο Αλέξανδρος στα Σούσα (το 327 π.Χ)… Σημειωτέον, ότι ο Ιμπραήμ, ήταν θαυμεστής του Μεγ-Αλέξανδρου· διάβαζε γι’ αυτόν και ήθελε να του μοιάσει…· μάλιστα, έλεγε, “αν, ο Αλέξανδρος, ξεκίνησε από την Ελλάδα για να κατακτήσει την Ανατολή, εγώ ξεκινώ από την Ανατολή για να κατακτήσω την Ελλάδα”!
Τι έκανε, λοιπόν, ο Αλέξανδρος στα Σούσα; Παντρεύτηκε τη 14χρονη κόρη (αυτός 29 και με δύο γάμους, νωρίτερα, τις κόρες τών Δαρείου Γ’ και Αρταξέρξη Γ’ ), παντρεύτηκε την πανέμορφη Ρωξάνη, κόρη του Οξυέρτη… παροτρύνοντας και τους αξιωματικούς του να παντρευτούν Περσίδες…!
Το ίδιο έκανε, και ο 36χρονος Ιμπραήμ, στο Διάσελο της Αλωνίσταινας…! Έδωσε εντολή, να μην πειραχτεί καμία από τις κοπέλες και τους γονείς τους και, στη συνέχεια, ανέθεσε στον προσωπικό γιατρό του, στον διερμηνέα του και σε μια ηλικιωμένη, έμπιστη γυναίκα από το προσωπικό του, κατ’ αρχήν να εποπτεύσουν να πλυθούν καλά, δεύτερο να εξετασθούν κατά πόσο είναι αρτιμελείς και υγιείς από κάθε νόσο αλλά και, κατά πόσο είναι παρθένες…! Κατόπιν να στολιστούν και αρωματιστούν και, τέλος, να τις παρουσιάσουν ενώπιόν του…!
Έτσι κι έγινε… Οι κοπέλες οδηγήθηκαν και παρουσιάστηκαν εμπρός του, και ενώπιον τον βαθμοφόρων του στρατού του -όχι των Ευρωπαίων… Τον λόγο πήρε ο γιατρός, ο οποίος και διαβεβαίωσε, τον πασά, πως, όλα τα κορίτσια είναι υγιέστατα και παρθένες… Τις κοίταξε επιθεωρώντας τες, ο Ιμπραήμ, από την κορυφή μέχρι τα νύχια, και επέλεξε την ωραιότερη, που, ήταν σαν τριαντάφυλλο! αυτή ήταν και η κόρη του Τριαντάφυλλου! Βγήκε από το επιβλητικό αντίσκηνο-τέντα του, πλησίασε τα κορίτσια και πήρε την “Τριανταφυλλιά” από το χέρι και την οδήγησε, πάλι πίσω, και δίπλα του… Το πλήθος τον επευφήμισε…· ο ίδιος μιλώντας αναγόρευσε την “Τριανταφυλλιά” σύζυγό του και, το ίδιο ζήτησε να πράξουν και οι Αγάδες και Μπέηδες… Μάλιστα, ο ίδιος προχώρησε και παίρνοντας μία μία τις κοπέλες την παράδινε σε καθέναν από τους αξιωματικούς του!
Ακολούθησαν οι γάμοι, που, έγιναν στη Βυτίνα και είχαν τελετουργικό χαρακτήρα· και οι οποίοι ευλογήθηκαν, τόσο από τους ιμάμηδες, που, ακολουθούσαν το στράτευμα, όσο και από τον παπα-Τρύφωνα, τον οικονόμο-ιερέα της Βυτίνας! Ο Μπραΐμης παρέμεινε, επί 2ήμερο στη Βυτίνα, γλεντοκοπώντας με τους λοιπούς αγάδες και μπέηδες… ενώ, οι στρατιώτες του “ισοπέδωσαν” το ωραίο κεφαλοχώρι αφού μπαίνοντας στα σπίτια δεν άφηναν ζωντανό για ζωντανό, γεννήματα και καρύδια… Ο απόηχος των Γάμων συνεχίστηκε και στην Τρίπολη… στα διασωθέντα μεγαλοπρεπή σπίτια τών, προεπαναστατικών, Τούρκων πασάδων… Εννοείται, πως, η “Τριανταφυλιά” -δεν γνωρίζουμε το όνομά της- έμεινε στην Τριπολιτσά τα τρία χρόνια μέχρι το 1828, που, ο πασάς εγκατέλειψε τον Μοριά και, μάλλον, στο τρίπατο μεγαλοπρεπές σπίτι του Μουσταφάμπεη… και στη συνέχεια έφυγε μαζί του, στην Αύγυπτο.
Ομολογουμένως ήταν μία κίνηση, από μέρους του Μπραΐμη, η οποία μέτρησε υπέρ αυτού… Όσο για τους γονείς, αναμφίβολα στενοχωρήθηκαν, όμως, συνάμα, χάρηκαν αφού “άνοιξε “ η τύχη των κοριτσιών τους με το να καταστούν σύζυγοι υψηλόβαθμων Τουρκοαιγυπτίων… Χαρακτηριστικό είναι, ότι, με την αναχώρηση του Ιμπραήμ για την Αίγυπτο (1828), όχι μόνο οι ανωτέρω, κοπέλες, αλλά και άλλες, που, συνόδευαν άλλους αξιωματούχους, δεν θέλησαν να μείνουν στην Ελλάδα, δείγμα, ότι καλοπερνούσαν, έστω και αν, ο σύζυγός τους, είχε μια δυο ακόμη γυναίκες ακόμη ή αν ήταν διαφορετικού θρησκεύματος…!
Αυτός ήταν, εν μέρει, ο βορειοελλαδίτης Ιμπραήμ πασάς, ένα πραγματικό “τζέντλεμαν” παλικάρι από χριστιανή μητέρα, που, ως άλλος Αλέξανδρος, έμπαινε πρώτος στη μάχη… και ήταν ο κυριότερος αντίπαλός μας κατά την Επανάσταση του ’21!
Ν.Γ.
(673)