Με παράδειγμα το 19ο Δημοτ. Σχολείο Ρεθύμνου, που, δημιούργησε δικό του μποστάνι για την ενίσχυση των σχολικών γευμάτων…, το 19ο Δημοτ. Σχολείο Ρεθύμνου, που, κάθε άλλο παρά «γκέτο» είναι αλλά παράδειγμα συλλογικής δράσης και διαπολιτισμικής επικοινωνίας…, ρίχνουμε την ιδέα, προς κάτι παρόμοιο για τα δικά μας Τριπολιτσιώτικα σχολεία όλων των βαθμίδων, μιας και είμαστε στην αρχή του σχολ. έτους…! Όμως, ας δούμε πώς και τι… :
Πέριξ, της Τριπόλεως, στον Μαντινειακό χώρο, υπάρχουν ουκ ολίγα Δημοτικά Σχολεία τα οποία, ένεκα ελλείψεως μαθητών, αναγκάσθηκαν κι έκλεισαν… Από αυτά, τα περισσότερα, αν όχι όλα, είχαν προαύλια–κήπους οι οποίοι, κήποι, επί εύρωστων εποχών παρήγαγαν οπωροκηπευτικά με τη φροντίδα δασκάλων και παιδιών… διότι, όλα αυτά τα σχολεία, δεν στερούνταν και του νερού…
Τι θα λέγατε, λοιπόν, αγαπητοί Δάσκαλοι και Καθηγητές, αν κάθε σχολείο της πόλης χρεωνότανε κι ένα σχολείο της υπαίθρου –άλλωστε, όλα ανήκουν στο Δήμο Τρίπολης– προκειμένου δημιουργήσει τον δικό του κήπο, το δικό του μποστάνι, το δικό του περιβόλι… ώστε, με τα παραγόμενα είδη, να διευκολύνει το οικονομικό συσσίτιο των άπορων οικογενειών του Σχολείου!
Μα, θα μου ‘πεις, ποιος ή ποιοι θα τον καλλιεργούν… Ποιος άλλος από τον Σύλλογο Διδασκόντων, τον Σύλλογο Γονέων, τις Μαθητικές κοινότητες… συνεπικουρούμενοι από το Δήμο Τρίπολης… Θ‘ αρχίζει η καλλιέργεια πριν το Πάσχα, και όλο το καλοκαίρι… μ‘ ευθύνη των παραπάνω… Είναι μια ευκαιρία να «χωματίζονται» τα παιδιά της πόλης αλλά και να παίρνουν ιδέες για τέτοιες προσπάθειες –επαγγελματικές– όταν μεγαλώσουν… Επίσης, συνηθίζουν στη συλλογικότητα, όπως και στην κοινωνικοποίησή τους μέσα στο ανθρώπινο σύνολο… Έτσι αναπτύσσονται φιλικοί δεσμοί, έτσι χαλυβδώνεται η δημοκρατία, έτσι αδελφώνονται οι Έλληνες με τους Αλλοδαπούς…
Είναι ακόμη μια ιδέα-πρόταση της Ο.Α., που, αναζητεί την υλοποίησή της…
Ε.Γ.
(8)