Αγαπητοί φίλοι,
«Και με την άδεια του Γεραμπή» δεχθείτε τις ευχές μας για «καλό χειμώνα»… Τα πρωτοβρόχια μάς μούσκεψαν, για τα καλά· ο τρύγος, κι αυτός, νετάρισε στη Μαντινεία, ενώ, παλιότερα, τέτοια εποχή, θα λέγαμε, πως, και “ο μούστος βράζει στα βαγένια” ή και “καλά κρασιά… κάτι, που, σήμερα, δεν μπορούμε να το επαναλάβουμε, μιας και, ο παραδοσιακός τρυγητός, έχει πάει περίπατο εδώ και χρόνια… και τον λόγο έχουν οι μεγάλες οινοποιητικές μονάδες… αλλά και οι ανοξείδωτες δεξαμενές… ενώ, το κρασί, με την επιστήμη ξωπίσω, θέλοντας και μη, θα γίνει καλό…
Επίσημα, λοιπόν, μπορούμε να ευχηθούμε, αν και διανύουμε τον τρίτο μήνα του “χινόπωρου”, μπορούμε να ευχηθούμε, «καλό χειμώνα»… και μ‘ ένα “γεια” ν‘ αποχαιρετήσουμε το “σκουριασμένο” φθινόπωρο με το φρέσκο χώμα να μυρίζει στα περιβόλια μας, στα ‘ξωκλήσια μας, στα χωράφια μας, στο χωριό μας… αλλά και τα χρυσομπρούντζινα φύλλα να είναι το υφάδι, σ‘ αυτό, το ανεπανάληπτο χαλί της φύσης…!
Η αλήθεια είναι, πως, για την Τρίπολη, το φθινόπωρο ίσα που το αγγίζουμε… μιας και, ανέκαθεν, “ντεμί σεζόν”, για τη Μαντινεία, δεν υφίσταται… Όσο, για τα σχολεία, συνεχίζουν «μ‘ ελλείψεις»… ενώ τα αυστηρά κυβερνητικά μέτρα έβαλαν, για τα καλά, χέρι στις τσέπες μας, ως μαχαίρι στο λαιμό μας…!
Περάσαμε ένα καλοκαιράκι άοσμο και άγευστο… μ‘ εκλογές και δεύτερες και τρίτες… «κι ο Θεός, ας μας λυπηθεί και ας βάλει το χέρι του» και αν δεν γίνει τίποτα, “ας βάλει και το πόδι του”, όχι για όλους, αλλά για μερικούς, που, μας καταδυναστεύουν με την ανικανότητά τους… Δυστυχώς, ο χειμώνας, που, επακολουθεί, θα είναι δύσκολος, πολύ δύσκολος απ’ όλες τις απόψεις…
Κι ενώ, τα τελευταία 20 χρόνια -πριν το 2010- νιώθαμε 100% ευρωπαίοι… και, παράλληλα, «ο περιούσιος λαός του Θεού»… ήρθανε τα πάνω κάτω, οπότε «σφίγγουμε το ζουνάρι», το ζουνάρι της φτώχειας και της δυστυχίας… με τα φορολογικά μέτρα, όχι, απλά, να υπερίπτανται και να εφορμούν το ένα μετά το άλλο… αλλά να μπαίνουν στο σπίτι μας, στο μαγαζί μας, στην τσέπη μας, στο πετσί μας… Και να ‘χαμε λεφτά να πληρώσουμε «κομμάτια να γίνει», όμως… «τι να λάβεις από τον μη έχοντα», αγαπητό Κράτος…
«Μπόρα είναι, θα περάσει», μου λέει ο φίλος μου, ο Θέμος… Αμ δε· αυτό δεν είναι μπόρα… αφού, η μπόρα φέρνει στιγμιαία καταστροφή… Αυτή είναι ενδημική βαρεία νόσος…! Οι πληροφορίες, λένε, πως, φέτος, γράφτηκαν λιγότερα παιδιά στις ξένες γλώσσες… με το “σιγά, εδώ δεν έχουμε να περάσουμε… οι ξένες γλώσσες μας έλειψαν…”. Πολύ περισσότερο, κοπήκανε οι μουσικές και οι ρυθμικές, ενώ, αναμένονται μεγάλες περικοπές και στα ιδιαίτερα… οπότε, άντε να συναγωνιστεί, το παιδί του φτωχού, αυτό του πλούσιου… Γυρίσαμε στα παλιά…
Αυτόν τον χειμώνα, καλείται η νεοσυσταθείσα Κυβέρνηση να ξεπεράσει μια σειρά προβλημάτων· μια σειρά σκοπέλους… Καλείται, ως άλλος Οδυσσέας, να οδηγήσει το καράβι «Ελλάς», ανάμεσα από υψωμένους βράχους και θεόρατα κύματα… Αν βγούμε αλώβητοι, θα είμαστε τυχεροί… Υποτίθεται, πως η Κυβέρνηση είναι «αριστερή» εκτός, εκτός κι αν «κατ‘ ευφησμόν» είναι αριστερή…· οπότε, ως αριστερή, πρέπει να στηρίξει τ‘ ασθενή βαλάντια…· θα το κατορθώσει; ή θα το ρίξει στην ξέρα;
Ας επιδείξουμε υπομονή… -«μέχρι να ‘βγει η ψυχή μας»- θα μου ξαναπεί και πάλι ο φίλος μου… Όμως, και τι να κάνουμε… Ας ευχηθούμε, να περνάμε –όσο το δυνατόν– καλά, κι εσείς καλύτερα…
Η ΟΔΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ θα είναι κοντά σας… με τα θέματα, που, γνωρίζετε εδώ κι ένα τέταρτο του αιώνα…· θέματα κοινωνικά, προ πάντων, αλλά και ιστορικά, λαογραφικά…· θέματα που θ‘ άπτονται των ενδιαφερόντων της κοινωνίας μας…· θέματα που θ‘ αφορούν όλους μας…
Καλό χειμώνα
απότονγνωστόσας
Ρεπόρτερ
(69)