Eίμαστε άξιοι της μοίρας μας… Μόνοι μας “βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας”…! Και καλά, το να εισάγουμε πετρέλαιο ή ελικόπτερα… το καταλαβαίνω· όμως, να εισάγουμε και μύγδαλα, όχι, βρε παιδιά… που να πάρει…
Εντυπωσιακό(!), καθόλα, το ρεπορτάζ της Δήμ. Μανιφάβα από τη «Κ» (14-6-15) με τίτλο «Αμύγδαλα από την Ισπανία και σιτάρι από τη Ρωσία» και με υπότιτλο «Το 80% των αναγκών μας σε κρέας καλύπτεται από το εξωτερικό ενώ οι … προτηγανισμένες πατάτες έρχονται από τη Γαλλία»! Ας δούμε κάποια στοιχεία και ας «κουνήσουμε το κεφάλι μας» με τα χάλια μας… Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
Αμύγδαλα· μάλιστα, γι’ αμύγδαλα, για το 2014, δώσαμε στην Ισπανία 16 εκατομ. ευρώ! Πού να το πούμε αυτό… και πού να τ’ ομολογήσουμε…;
Για τις πατάτες, που, έχουμε, και πρώτης ποιότητας στην Ελλάδα και, κυρίως, στη Μαντινεία, αλλά και ποσότητες μεγάλες, άκουσον άκουσον, φέραμε προτηγανισμένες, από Γαλλία, και πληρώσαμε, κι εδώ, άλλα 16 εκατομ. ευρώ!
Για το χαρτί, που, σκουπίζουμε τον πισινό μας, το χαρτί υγείας, για το κωλόχαρτο, που να πάρει ο διάλος, πληρώσαμε όσα δώσαμε γι’ αμύγδαλα και προτηγανισμένες πατάτες, ήτοι 32 εκατομ. ευρώ! Τα δώσαμε στους γειτόνους μας, τους Ιταλούς… Χάθηκε εφημερίδα για τον πισινό…
Στην Κίνα, ακούστε…, 15 εκατομ. ευρώ για Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια… Πού να το ‘πεις…!
Όσο για τη Γερμανία, πήρε κι αυτή, 30 εκατομ. για κρέμες προσώπου…! Η μάνα μου, που, δεν είχε κρέμες προσώπου, και που καθάριζε το πρόσωπό της με λεμονόφλουδα, όπως και το μαντέμι της σόμπας…, είχε μια επιδερμίδα…, όνειρο…: Πού ‘σαι, ρε μάνα, “μις”… να διδάξεις…!
Όμως, και για καπνό πληρώσαμε στους Ολλανδούς 15 εκατομ….· και γιατί καπνό…· καπνό για στριφτά τσιγάρα… όταν… όταν έχουμε καπνεργοστάσια Α’ παγκόσμιας ποιότητας…!
Αντί ν’ αγοράζουμε πίνακες ζωγραφικής από τους δικούς μας εξαιρετικούς ζωγράφους… Ρόρη, Χάρο, Φασιανό… δώσαμε 1 εκατομ. ευρώ στο Ιράκ… για “φασιανούς και αηδονόγλωσσες”…!
Τ’ ανωτέρω είναι ένα μικρό δείγμα, για το 2014, της σπατάλης και της ανεπροκοπιάς μας… Το μεγάλο δείγμα είναι, η Ισπανία, που, μας έδωσε είδη ένδυσης-υπόδησης και μας πήρε 122 εκατομ. ευρώ… όταν… όταν, κάποτε, Αθήνα και Θεσσαλονίκη, έσφυζαν από βιοτεχνίες ενδυμάτων και υποδημάτων…!
Όμως, κλείνοντας τα δικά μας εργοστάσια Σακχάρεως… πληρώσαμε, στη Γαλλία, 55 εκατομ. για ζάχαρη, παρακαλώ! (Να σημειωθεί, πως, στη μεγάλη φτώχεια της Κατοχής, και μη υπάρχουσας ζάχαρης, κοροϊδεύαμε τη γλυκάδα ρίχνοντας αλάτι…)! Για… δοκιμάστε… τώρα με τη φτώχεια…· δοκιμάστε να ρίξετε στο γάλα, αλάτι…!
Αφήσαμε τα χωράφια χέρσα γι’ αυτό και πληρώσαμε 35 εκατομ. και 9 εκατομ. ευρώ, αντίστοιχα, για σιτάρι και καλαμπόκι! Πού να το ‘πεις…
Αυτά να μην είχαμε και τι να ‘χαμε… Για όλο το 2014, για Εισαγωγές, πληρώσαμε 40 δισ. ευρώ….! Μάλιστα· κι αν δεν το ακούσατε, το ξαναλέμε…: 40 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ!!!
Σκουπιστείτε… ή, μάλλον, “νιφτείτε γιατί αποφάγαμε…”.
Μίλτος
(211)