Όταν ο Καποδίστριας ορίστηκε κυβερνήτης της Ελλάδας κλήθηκε να κυβερνήσει ένα κράτος με πολλές ελλείψεις. Με το που πάτησε το πόδι του στη χώρα, βασικό του μέλημα ήταν να δώσει λύσεις στα κυριότερα προβλήματα που αντιμετώπιζαν καθημερινά οι πολίτες και να θέσει τις βάσεις για την οικοδόμηση ενός σύγχρονου ελληνικού κράτους. Μεταξύ άλλων ελλείψεων, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν ταχυδρομικές υπηρεσίες.
Ψήφισμα ελληνικής κυβέρνησης Πόρου

Ψήφισμα ελληνικής κυβέρνησης Πόρου

Στα χρόνια της Επανάστασης, οι αγωνιστές έστελναν μηνύματα και επιστολές με έφιππους ταχυδρόμους ή έκτακτους πεζούς, οι οποίοι κάλυπταν μεγάλες αποστάσεις, ώστε να μεταβιβάσουν την αλληλογραφία.
Ανάλογα και στην οθωμανική αυτοκρατορία, οι ταχυδρόμοι ήταν έφιπποι, οι οποίοι άνηκαν σε ξεχωριστό τάγμα και μετέφεραν διαταγές και φιρμάνια στην επαρχία. Το ταχυδρομικό σύστημα των Οθωμανών ονομαζόταν «μενζίλι» και οι ταχυδρόμοι «τατάρηδες».

Το ελληνικό ταχυδρομείο

Μετά την απελευθέρωση, με πρωτοβουλία του Κολοκοτρώνη, λειτουργούσε ένα τακτικό έφιππο ταχυδρομείο, διοικούμενο από τον Αθανάσιο Καρδαρά. Αργότερα ο Άγγλος συνταγματάρχης Λέστερ Στάνχοουπ και ο Γάλλος Βαρόνος Κάρολο Φαβιέρ έκαναν προσπάθειες να δημιουργήσουν ταχυδρομικές υπηρεσίες, αλλά το σχέδιο τους απέτυχε.

Το 1828, λίγους μήνες μετά την εγκατάσταση του στην Ελλάδα, ο Καποδίστριας αποφάσισε να δημιουργήσει μια οργανωμένη υπηρεσία που θα έστελνε επιστολές στην απελευθερωμένη Ελλάδα και με προεδρικό διάταγμα όρισε τη σύσταση οργανωμένης ταχυδρομικής υπηρεσίας.
Στην 24 Σεπτεμβρίου 1828, υπέγραψε ψήφισμα το ΙΖ΄, στον Πόρο, “περί συστάσεως τακτικής ταχυδρομικής συγκοινωνίας ιδρύοντας το “Γενικόν Ταχυδρομείον “.
Τα πρώτα ταχυδρομεία που λειτούργησαν ήταν στο Άργος, την Τριπολιτσά, την Επίδαυρο, την Αίγινα και τη Σύραν και εξυπηρετούσαν κυρίως κυβερνητικές ανάγκες.
Οι ταχυδρόμοι που έφταναν από το Ναύπλιο στην Αθήνα, ανέβαιναν σε ένα βαρέλι και ανήγγειλαν στους συγκεντρωμένους κατοίκους τις διευθύνσεις των επιστολών. Αν οι αποδέκτες δεν εμφανίζονταν τις έκαιγαν επιτόπου.
Τα πρώτα χρόνια η μεταφορά των επιστολών ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς το συγκοινωνιακό δίκτυο ήταν ανύπαρκτο. Αργότερα οι επιστολές έφταναν και στα νησιά και σε πιο μακρινές αποστάσεις.

Οι άμαξες ήταν το νέο μέσο μεταφοράς αλληλογραφίας και στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν τα τρένα. Τα ταχυδρομικά γραφεία αυξήθηκαν και τυπώθηκε το πρώτο ελληνικό γραμματόσημο που σχεδιάστηκε και χαράχτηκε από τον Albert Barre και είχε σαν παράσταση την κεφαλή του Ερμή σε δεξιό προφίλ.

Το 1861 υπήρχαν 92 ταχυδρομικά γραφεία στη χώρα και 11 στο εξωτερικό: 7 στην Τουρκία, 3 στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και 1 στην Αίγυπτο.

Το 1861, υπήρχαν 92 ταχυδρομικά γραφεία στην κυρίως χώρα και 11 στο εξωτερικό: 7 στην Τουρκία, 3 στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και 1 στην Αίγυπτο.

Με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη της τεχνολογίας, το ελληνικό ταχυδρομείο εκσυγχρονίστηκε και θεωρείται άλλο ένα σημαντικό έργο που χάρισε ο Καποδίστριας στη χώρα στο χρονικό διάστημα που πρόλαβε να κυβερνήσει πριν τη δολοφονία του.

(64)