Bάλτε, μια φορά την εβδομάδα, τον κινηματογράφο στο πρόγραμμά σας! Πάρτε τόν ή τη σύζυγό σας και πηγαίνετε στον κινηματογράφο το λιγότερο μια φορά την εβδομάδα… Ο λόγος; ο λόγος δεν είναι μόνο ότι πρέπει να διατηρήσουμε, στην Τρίπολη, τον υπάρχοντα κινηματογράφο Λουκαΐτη (Cine Ville) ο οποίος, τίποτα, δεν έχει να ζηλέψει από τους σύγχρονους Αθηναϊκούς… αφού, και με όλα «τα κομφόρ» λειτουργεί… από θέρμανση και πολυτελές περιβάλλον… αλλά και προβάλλει, καθημερινά, τρεις τέσσερις ταινίες ολόφρεσκες… χωρίς ν’ απουσιάζει από την ταυτόχρονη προβολή της επιτυχημένης ταινίας που προβάλλει και η Αθήνα, ταυτόχρονα, ως «πρώτη προβολή»… κάτι άγνωστο, για όλους εμάς τα παλιότερα χρόνια, που, τη φετινή μεγάλη ταινία την παίζαμε και τη βλέπαμε τον επόμενο χρόνο…!
Ο Κινηματογράφος, από την προπολεμική εποχή μπήκε στην κουλτούρα μας ως, ακόμη, μια μορφή τέχνης…, ως «8ο θαύμα» όπως συνήθιζαν να λένε… Για να τ’ απολαύσεις αυτό το θαύμα του Σινεμά, μόνο σε αυτούς τους τελειότατους κινηματογράφους, μπορείς… οι οποίοι διαθέτουν πιστότητα προβολής και ηχητικής… ασύγκριτα καλύτερα στοιχεία απ’ αυτά της τηλεόρασης…, της τηλεόρασης που, μπροστά στην κινηματογραφική οθόνη, είναι ένα «κουτί»…!
Ας συνηθίσουμε τους εαυτούς μας, τον ή τη σύζυγό μας, τα παιδιά μας… στην παρακολούθηση κάτι τού, ποιοτικά, εκλεκτού… Το θέμα εισιτηρίου είναι μηδαμινό… Ξέχωρα, ότι, ο κινηματογράφος σε ξεκολλάει από την καρέκλα και τον σπιτικό καναπέ… Όμως, δεν συγκρίνεται…· ο κινηματογράφος, σήμερα, είναι μια ψυχαγωγία, μια απόλαυση… με τα χρώματά του τα οποία, η τηλεόραση δεν μπορεί να φτάσει, με την παρακολούθηση της καθεμιάς λεπτομέρειας… είτε στην έκφραση του προσώπου, είτε στη σκηνογραφία…· ειδικά, ο ήχος…, σ’ αυτού του είδους τα σινεμά, είναι τέλειος…! Την κοινωνικότητα… πού τη βάζεις; σε βγάζει από τη μοναξιά…· γι’ αυτό, ας ξεκινήσουμε να πηγαίνουμε… όπως παλιά… τις εποχές της “Αύρας” και του “Απόλλωνα”, του “Έσπερου” και της “Αελλώ”… συνοδεία, τότε, πασατέμπου και, σήμερα, καλαμπο…ποπκορν.
Μετ’ ευχαριστήσεως, πάντως, διαπιστώνω -και υπάρχει κοινή διαπίστωση- πως ο κινηματογράφος επανακάμπτει, δια μέσου “Cine Ville”, στην Τρίπολη…! Ξαναγεμίζουν οι αίθουσες! Κυρίως στις παιδικές παραστάσεις δεν βρίσκεις θέση! Το ίδιο και σε έργα Α’ προβολής! Τούτο, ομολογουμένως, είναι πολύ ευχάριστο διότι, ο κόσμος, μετά τρεις δεκαετίες πολιτιστικού “ξεπεσμού” , ξαναβρίσκει τις ρίζες του, τον πολιτισμό του…!
Όθων
(61)