Η Τριπολιτσά έχει μια ακαθόριστη -από τα Κεντρικά Μετεωρολογικά Μέσα- και απρόβλεπτη πρόβλεψη… Αυτό δεν είναι καινούριο, για εμάς “τους κατοικούντας, παροικούντας και παρεπιδημούντας την Ιερουσαλήμ”… ότι δηλ. δεν μπορούνε να μας πιάσουνε οι Μετεωρολογικές προβλέψεις… Τη δυτική Αρκαδία (Μεγαλόπολη και μέχρι τον κάμπο της Ασέας…) τη μισοπροβλέπουνε… Το ανατολικό μέρος ήτοι τη Μαντινεία, όμως, παντελώς, όχι… Περνώντας τη Σήραγγα του Αρτεμισίου, το χειμώνα, ειδικά, συναντάς άλλον καιρό! Προσπαθούνε οι Μετεωρολόγοι να προβλέψουνε τον καιρό της κεντρικής Αρκαδίας -της Τριπολιτσάς- όμως, εις μάτην· αποτυγχάνουνε…· τους ξεγελάει η Τρίπολη…
Οι δικές μας, λοιπόν, προβλέψεις, όπως έχουμε και πάλι αποφανθεί, είναι “το ανύπαρκτο καλοκαίρι”! Άντε ένα μήνα με σαράντα μέρες (από 1 ή 5 Ιουλίου μέχρι 6-7 Αυγούστου)! κι αυτό, αν δεν έχουμε μια δυο απογευματινές μπόρες τον Ιούλιο ή μια δυο αρχές Αυγούστου… Εάν, πράγματι, βρέξει δυνατά κανά δυο φορές τον Ιούλιο, για να συνέλθει ο καιρός, θέλει περί τις δυο μέρες ίσως και τρεις… οπότε “τ’ είναι ο κάβουρας, τ’ είναι το ζουμί του”…
Αυτή είναι και η αιτία της αποτυχίας για όλους και όσους αποφασίζουνε να παντρευτούνε ή να βαφτίσουνε και να κάνουνε έξω τραπέζι μέσα στον Ιούνιο ή μετά τις 7-8 Αυγούστου… αφού πέφτει βροχή “με το τουλούμι”. Στις δέκα φορές το Πανηγύρι Τεγέας καταποντίζεται διότι τις εφτά βρέχει!
Έρχεσαι με πρίμο καιρό από Αθήνα και περνώντας τη Σήραγγα βρίσκεσαι σε “ουράνια τρικυμία”! Το ίδιο αναχωρώντας από Τρίπολη… Ξεκινάς με άσχημο καιρό και περνώντας τη Σήραγγα “λες κι είναι άλλος Θεός”!
Ρωτήστε όσους κατοικούνε σε πολυκατοικίες πόσες φορές τον χρόνο κάθονται στη βεράντα τους… Διότι και να καθίσουνε μια ώρα -ακόμη και τον Ιούλιο-, μετά από τις 10 το βράδυ αρχίζει ψύχρα…
Το ίδιο έχουνε να διηγηθούνε και οι πιλότοι μικρών αεροπλάνων ή ελικοπτέρων πάνω από την κεντρική Αρκαδία… Οι συχνές οροσειρές, λαγκαδιές, κοιλώματα, φαράγγια… είναι αυτά, που, δημιουργούνε… Η κύρια αιτία, λένε, που σταμάτησε το 1950 η αεροπορική συγκοινωνία, Τρίπολη-Αθήνα, με την ΤΑΕ (πρόδρομο της “Ολυμπιακής”) ήτανε τα κενά αέρος περνώντας το όρος Αρτεμίσιο και κατευθυνόμενοι προς Τρίπολη…
Αν δείξουνε τα Μετεωρολογικά Δελτία βροχή, εδώ θα’ χουμε ήλιο και το αντίθετο…
Μάλιστα, είναι παράξενο πώς, οι Πολιτικοί Μηχανικοί μας, κατασκευάζουνε πολυκατοικίες κατ’ απομίμηση των Αθηναϊκών… όταν, όταν η Αθήνα έχει ένα δυο μήνες χειμώνα και δύναται, άνετα, η οικογένεια να χρησιμοποιήσει τη βεράντα ενώ το αντίθετο συμβαίνει στην Τριπολιτσά που, τα τετραγωνικά της βεράντας -αν γίνεται- θα μπορούσανε να δοθούνε για εντός χρήση…
Ναι· ειλικρινά, τρέμει η ψυχή μου για χαρμόσυνα κοινωνικά γεγονότα όταν τα προγραμματίζουνε να πραγματοποιηθούνε έξω -στην Τρίπολη- κατά τα τέλη Μάη και Ιούνιο ή από 6-7 Αυγούστου και μετά, τον Σεπτέμβρη…! αν είναι δυνατόν…
Φέτος, όχι απ’ ό,τι δείχνουνε, αλλά απ’ ό,τι μας πάνε τα μερομήνια, τον χειμώνα, αν όχι τον ξεσκαπουλάραμε, όμως, βρε παιδί μου, ο Μάρτης κι ο Απρίλης έμεινε…· μεγαλώνει η μέρα, Πάσχα έρχεται, και χιόνι να ρίξει, άντε να το κρατήσει λίγες ώρες… Θα μου ‘πεις, μπορεί να σου τραβήξει ένα Μάρτη, που, θα επαληθέψει την παροιμία “Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης”…· όμως, υπάρχει και η άλλη, που, λέει, “Μάρτης είναι, πότε κλαίει, πότε γελάει”…
Πάντως, ο καημένος ο Κουτσοφλεβαράκος, να μην έχουμε παράπονο, καλά μας πήγε…· γι’ αυτό, ήρεμα, ενεργώντας, δεν τον ξεπροβοδίσαμε με τους ντενεκέδες και με τα “ούξω Κουτσοφλέβαρε, μέσα Μάρτης και χαρά και καλή νοικοκυρά”…
Καλό μήνα, λοιπόν, καλή άνοιξη και,
μην ξεχάσετε να βάλετε “μάρτη”… εκείνη την ασπροκόκκινη κλωστή… που, τα σημερινά παιδιά δεν ξέρουνε…
(148)