Προ 3τίας, αν θυμάμαι καλά, σε συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου, ο εξ’ Ηλείας Μητροπολίτης Θεσ/νίκης, Άνθιμος, εισηγήθηκε την αγιοποίηση του Πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια!!!

Πρέπει, να πούμε στον Άνθιμο, ότι έρχεται «δεύτερος, μετά από εμάς» αφού, προ ετών, είχαμε προτείνει, διαμέσου της Εφημερίδας μας Ο.Α., δύο και τρεις φορές την αγιοποίηση του Θ. Κολοκοτρώνη, εισήγηση, που, έπρεπε να κάνει, ο δικός μας, Αλέξανδρος, προς την Ιερά Σύνοδο…!

Επί του προκειμένου, και στην εισήγηση του Άνθιμου, η Ι.Σ. επιφυλάχτηκε…· όμως, δεν απόρριψε το θέμα, αλλά θα το εξετάσει, και εφ’ όσον πληρεί τους όρους…, θα σταλεί στο Πατριαρχείο που είναι αρμόδιο…

Ίσως, δεν ξέρουν οι περισσότεροι, ότι, πρώτοι οι Αργείοι, αποκάλεσαν τον Ι. Καποδίστρια «Άη-Γιάννη», φτιάχνοντας εκκλησία, στο Άργος, προς τιμήν του Πρώτου Κυβερνήτη!

Όσο για τον, “υπό αγιοποίηση…”, Ιωάννη Καποδίστρια, γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 31 Ιανουαρίου 1776. Μετά από δώδεκα ημέρες βαφτίστηκε από έναν πολύ μορφωμένο ιερέα, τον Άγγελο Γονέμη, ο οποίος ήταν και θείος του. Στα δώδεκά του είχε και τον πρώτο πνευματικό του. Στην ηλικία των δεκαέξι ετών βλέπουμε, πραγματικά, ένα θαύμα της Παναγίας, όταν ο Καποδίστριας έπεσε από το άλογο έξω από το μοναστήρι της Παναγιάς της Πλατυτέρας· το πόδι του έμεινε πάνω στη σέλα και ο ίδιος σύρθηκε για αρκετά μέτρα με το κεφάλι κάτω, αλλά χωρίς να πάθει απολύτως τίποτα. Από τότε λάτρεψε την Παναγία και όλοι στην Κέρκυρα θεώρησαν ότι ήταν πολύ μεγάλο θαύμα. Σπούδασε στην Πάντοβα, στο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της εποχής, από όπου πήρε τρία διδακτορικά διπλώματα -στην Ιατρική, στη Φιλοσοφία και στα Νομικά…

Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά που μένει χωρίς δάκτυλα το χέρι του ανδριάντα του Καποδίστρια, στο Ναύπλιο… -συνέβηκε προ 3ετίας… Το δάκτυλο είχε σπάσει πρώτη φορά το 1947, όταν ένα παιδί κρεμάστηκε από εκεί. Όπως λένε οι παλαιότεροι, μετά την Κατοχή συγκολήθηκε…

Δεύτερη φορά το δάκτυλο έσπασε τη δεκαετία του ’80, προφανώς με τον ίδιο τρόπο, και ξαναμονταρίστηκε.

Το άγαλμα του Καποδίστρια τοποθετήθηκε στο Ναύπλιο το 1933 και είναι έργο του γνωστού γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου. Κάποιοι λένε ότι το άγαλμα στέκει στην ομώνυμη πλατεία -του Ναυπλίου- και κοιτάζει σκεφτικός προς την πόλη, αλλά με αισιοδοξία για την πορεία του νέου κράτους.

Σύμφωνα με αναφορές στο ίντερνετ, με την επέτειο της εκατονταετίας της απελευθέρωσης της χώρας, το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου στις 9/12/1929 με ψήφισμα ζήτησε να ανεγερθεί ανδριάντας του Ι. Καποδίστρια στο Ναύπλιο. Η πρόταση έγινε δεκτή από την κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου, ορίσθηκε καλλιτεχνική επιτροπή στην οποία συμμετείχαν ο ζωγράφος Κ. Παρθένης και ο αρχιτέκτων Δ. Πικιώνης και η ανάθεση έγινε στον σπουδαίο γλύπτη Μιχ. Τόμπρο. Το άγαλμα τοποθετήθηκε το 1933 στην ομώνυμη πλατεία που ανάπλασε ο Δ. Πικιώνης. Στον ανδριάντα, στημένο απέναντι από το Κυβερνείο στον άξονα της λεωφόρου Αμαλίας, με σταθερό βηματισμό εξαίρεται η έκφραση του προσώπου και προβάλλεται με απλότητα ο ευγενής διπλωμάτης Ι. Α. Καποδίστριας, θεμελιωτής του Νεοελληνικού Κράτους. Είναι αξιοσημείωτος ο συμβολισμός του αγάλματος, εμπνευσμένος από την αρχαία ελληνική παράδοση. Στη δεξιά πλευρά, κάτω από το προβαλλόμενο δεξιό χέρι, εικονίζεται το κατώτερο αποκομμένο τμήμα κορμού βελανιδιάς, ιερό δένδρο του Δία, σύμβολο ρώμης και δύναμης του αρχαίου Ελληνικού Κόσμου. Από τις ρίζες του δένδρου έχουν βλαστήσει νέα κλαδιά, τα οποία συμβολίζουν το αναγεννημένο νεοελληνικό κράτος.

Καλά όλα τ’ ανωτέρω…· εμείς, τον Κολοκοτρώνη, θα τον αγιοποιήσουμε; ε, τι λέτε, Σεβασμιότατε, Αλέξανδρε; μην ξεχνάμε, πως ήταν αυτός, που, είπε “η Παναγία υπόγραψε τη Λευτεριά της Πατρίδας, και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή της”!

Ν.Γ.

(196)