Δεν ξέρουμε αν, και πόσο, γινόμαστε βαρετοί με το να συνεχίζουμε να επιμένουμε και ν’ αναλύουμε το θέμα ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ όμως, όμως, δε γίνεται διαφορετικά για την Τριπολιτσά… Πρέπει ν’ ακουμπήσει πάνω στο σημαντικότατο αυτό γεγονός που είναι η Ιστορία της από την οποία ξεπήδησε κι είναι γνωστή, σήμερα, στην Ελλάδα· είναι πασίγνωστη η πόλη μας, όχι για τη Βιομηχανία και Βιοτεχνία της, το Εμπόριό της και τα Μνημεία της… Είναι γνωστή για την “Άλωση της Τριπολιτσάς” επάνω, στην οποία, πρέπει να επενδύσουμε εμείς οι νεότεροι αν θέλουμε, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια που περνάμε, να επιπλεύσουμε αλλά και να χτίσουμε το μέλλον μας, ως πόλη, ως πρωτεύουσα της Αρκαδίας, ως άτομα και ως οικογένειες… Ναι· δεν έχουμε κάτι άλλο να “βιτρινάρουμε” που να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον του κόσμου… παρά μόνο την ΙΣΤΟΡΙΑ μας!

Θα μου πεις, λες λες και δεν ακούγεσαι… Μήπως, εγώ, δεν ακούγομαι; ποιος ακούγεται στους “κουφούς”; Εμείς θα γράφουμε, θα προτείνουμε και θα τεκμηριώνουμε ό,τι λέμε… μέχρι που να βρεθεί ο ρέκτης Δήμαρχος που, με το Επιτελείο του, θα ‘δει και θα σκύψει πάνω στο θέμα… Πλησιάζει η ώρα, πάντως, αφού στενεύουν τα οικονομικά περιθώρια… και ο Δήμαρχος του “μαμούθ” Δήμου Τρίπολης, θ’ αναγκασθεί να μας ακολουθήσει· ν’ ακολουθήσει τους συλλογισμούς μας, τις παραινέσεις μας…· θ’ αναγκασθεί να μας διαβάσει -έστω κι ετεροχρονισμένα- και θα πιαστεί, όπως ο Θησέας, από το μίτο της Αριάδνης, και θα πράξει ό,τι προτείνουμε…

Θα θυμάστε, ότι έχουμε οριοθετήσει ένα Δακτύλιο μέσα στον οποίο εντάσσουμε τα όσα πρέπει να γίνουνε: Δημητρακοπούλου (γωνία οικίας Οικονομόπουλου) – οδός Δημητρακοπούλου – Ομήρων – Σοφ. Καρύδη – Χατζηχρήστου – Σεραγίου – Παπαρρηγοπούλου – Όθωνος (Αποστολοπούλου) – Β. Οικονομίδου – Εθν. Αντίστασης (Κων/τίνου ΙΒ’) – Δημητρακοπούλου (γωνία οικίας Οικονομόπουλου). Σ’ αυτό το Δακτύλιο το κεντρικό κτίριο είναι το Δικαστικό Μέγαρο ενώ, συμπεριλαμβάνουμε και την παράπλευρη οδό Ακαδημίας καθώς και την πλ. Πετρινού…

Μέχρι τώρα έχουμε διεξέλθει λεπτομερώς τα: 1. ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΕΡΙΝΩΝ ΟΜΟΙΟΜΑΤΩΝ, 2. ΡΟΛΟΪ, 3. ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, 4. ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, 5. ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ, 6. ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, 7. ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ, 8. ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ και σήμερα 9. το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ.

Εν πρώτοις, να θυμίσουμε, ότι το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ εγκαινιάσθηκε ακριβώς προ 30ετίας (1986). Δεν είχε τελειώσει και, επειδή θα ερχότανε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ως Πρωθυπουργός, φυτευτήκανε κάτι λουλουδάκια και, από τότε, πλην του Υπογείου Αμφιθεάτρου, ουδέν άλλο είχε γίνει… Αρκεί, να πούμε, ότι, μέχρι προ τινος, δεν είχε παραληφθεί, από το Δήμο, οπότε, όλες αυτές οι εκδηλώσεις που γίνονταν εκεί, είναι άγνωστο, πώς γίνονταν, γιατί επιτρέπονταν και ποιος είχε την ευθύνη έτσι και γίνει κάτι…! Παράμενε ημιτελές, χωρίς θέρμανση ενώ έχει αρχίσει να παλιώνει, όπως είπαμε, χωρίς να έχει παραληφθεί! Σπασμένα μάρμαρα… χωρίς Επιτροπή και Δ/ντή, χωρίς προσωπικό, χωρίς …, χωρίς …

Το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, λοιπόν, από μόνο του κι ένεκα της θέσεώς του, εντάσσεται στο δακτύλιο του ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ… Πρόκειται, για ένα κτίριο που, όπως είπαμε, είναι δημιούργημα προ 30 ετών.. Δεν ανήκει στα Νεοκλασικά… πλην, όμως, επειδή είναι μία “μίμηση Νεοκλασικού” και βρίσκεται μέσα στο πάρκο, γι’ αυτό, σωστά, το εκμεταλλευόμαστε… όπως το εκμεταλλευόμαστε… Διαθέτει ένα υπόγειο -λογίζεται ισόγειο- και δυο ορόφους… Πολύ εκμεταλλεύσιμος είναι ο πρώτος όροφος ο οποίος διαθέτει εκατέρωθεν του φουαγιέ δυο μεγάλες αίθουσες χωρητικότητας 300-400 ατόμων η καθεμιά… Αν ανοίξουνε οι διαχωριστικές “πεντάφυλλες” μπορεί να χωρέσει και 800 ή 1.000 άτομα… Είναι ακατάλληλο για παραστάσεις (θεατρικές ή…) αφού στερείται ακουστικής… Επίσης είναι ακατάλληλο για εικαστικές Εκθέσεις αφού, οι πλευρές του έχουνε παράθυρα κι επομένως δεν υπάρχει τοίχος!

Το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ είναι κατάλληλο για Ομιλίες, Διαλέξεις, μικρά Συνέδρια… ενώ, επάνω, υπάρχουνε Γραφεία τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούνε για Γραφεία του ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!
Ακόμη, τους θερινούς μήνες δύναται να χρησιμοποιηθεί ο περίβολός του για θερινές εκδηλώσεις με φόντο το “Νεοκλασικό κτίριο”…

Για το ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, πάντως, είναι χρήσιμο και απαραίτητο αυτό το κτήριο… και για μικρούς Εκθεσιακούς χώρους –ευκαιριακές Εκθέσεις…- όπως Εθνικών στολών, κοσμημάτων…, ενώ, μέσα στο Πάρκο του, μπορεί να γίνει κάτι αντίστοιχο με το ξύλινο αμφιθέατρο του Φιλοπάππου -Αθήνα- για παρόμοιες παραστάσεις…

(55)