Από τον αναγνώστη της Lifoland, Johny Marvel
Είναι λίγες οι λέξεις που ενώ είναι τόσο μικρές, έχουν τόσο μεγάλο νόημα στην ζωή! Ναι, ναι θα μου πείτε το λίγες είναι σχετικό, σουβλάκι θα σου πει ο λιχούδης, αγάπες και έρωτες ο ρομαντικούλης και πάει λέγοντας. Ακούστε παιδιά όλου του κόσμου, πριν αρχίσουν όλα αυτά, τι έρχεται πρώτα? Ο καφές!!! Ποιες αγάπες, φαγητά και λουλούδια, αν δεν έχεις πιει καφέ το πρωί, όλα τα άλλα είναι όχι απλά δευτερότριτα, αλλά άνευ καμίας σημασίας (εντάξει ρε ερωτευμένε, εσύ δώσε πρωινό φιλάκι στο μωρό, αλλά και εσύ καφέ θα αναζητήσεις μετά).
Για να στο δώσω να το καταλάβεις πιο καλά, είναι όπως η σχέση αυτοκινήτου με την βενζίνη. Χωρίς καφέ δεν κουνιέμαι και ως ανθρώπινο ον με περισσότερες λειτουργίες δεν μιλάω και δεν επικοινωνώ. Έχετε προσπαθήσει ποτέ να τον κόψετε; Πονοκέφαλος και υπνηλία και μέρες που δεν ξημερώνουν ποτέ. Για τον Έλληνα άλλωστε έχει και μια σημασία παραπάνω καθώς είναι ξεκάθαρα μέρος της κουλτούρας του. Όποιος έχει δει το Ηοw I met your mother σίγουρα θυμάται την ατάκα ”we should definitely open a bar”, ε, η version αυτή στην Ελλάδα είναι.. ”Θα γαμούσε να ανοίγαμε μια καφετέρια”.. και μεταξύ μας, δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα, κάθε μαγαζί που κλείνει, τσουπ, ανοίγει και μια καφετέρια.
Ο καφές επίσης μπορεί να συνδυαστεί άνετα με διάφορες ενέργειές μέσα στην μέρα. Με την εφημερίδα σου, με το ακατάπαυστο scroll down στο κινητό, καθ’οδόν στον προορισμό σου, στην παραλία, στο πάρκο, στην δουλειά, στο αμφιθέατρο, παντού και πάντα με έναν καφέ στο χέρι. Επίσης μπορεί να συνδυαστεί και με τσιγάρο εννοείται, αλλά η ευθύνη του αποτελέσματος πέφτει πάνω σας. Το μότο του φραπέ που έλεγε ο παράδεισος μπορεί να περιμένει, αν το σκεφτείτε το έλεγε γιατί αν έπινες φραπέ και κάπνιζες και ένα τσιγάρο, στη διαδρομή για τον παράδεισο μια στάση στην τουαλέτα στάνταρ θα την έκανες! (Σόρρυ κούκλες too much detail for you, I know).
Τώρα είναι η ώρα να επισημάνω την σχέση του καφέ με την ζάχαρη, όλοι ξεκινάμε την καριέρα μας με φραπέ γλυκό με γάλα, ή φρέντο καπουτσίνο γλυκό και δεν συμμαζεύεται, μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να καταλάβουμε ότι το να φάμε γαλακτομπούρεκο έχει λίγο πιο πολύ νόημα σε σχέση με αυτό που πίνουμε! Να δεχτώ το μέτριο γιατί δεν σου αρέσει η πολύ πικρίλα, αλλά θα σε επιβραβεύσω εσένα νέε μου που πίνεις τον καφέ σου σκέτο. Όλη η γεύση και το άρωμα σε μια γουλιά, χωρίς άσκοπες παρεμβάσεις! Για εσάς που δεν σας επιβράβευσα παιδιά, είναι συνήθεια, μια βδομάδα θέλει, θα το συνηθίσετε και αν πέσει στον καφέ σας μετά ζάχαρη θα παίρνετε αυτή την παράξενη φάτσα σαν να σας μπέρδεψε η σερβιτόρα τους καφέδες. (Challenge accepted ελπίζω).
Ααα και τώρα που το θυμήθηκα, καφές που η κατάληξη του τελειώνει σε ινο – εξαιρείται το καπουτσίνο – ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΦΕΣ. Πάμε για καφέ μου λέει και παραγγέλνει Φραπουτσίνο/Φρεντοτσίνο/Καραμελοτσίνο! Ε όχι ρε παιδιά, μην μου τα κάνετε αυτά! Πως να στο εξηγήσω να το καταλάβεις πιο απλά, είναι σαν να έχεις λιγουρευτεί μπιφτέκια και να σου φτιάχνει η μάνα σου μπιφτέκια σόγιας! Ε ρε φίλε μπορεί να τα λες και τα 2 μπιφτέκια, αλλά αντικειμενικά, δεν είναι.
Τέλος επειδή κάτι ακούω ότι τα τζιμάνια μας θα μας ακριβύνουν αυτό το πολυαγαπημένο ρόφημα, δράττομαι της ευκαιρίας να υπολογίσω πάνω κάτω τα λεφτά που έχω δώσει για καφέ. Αν χοντρικά πούμε ότι πίνω καφέ τα τελευταία 10 χρόνια, έχουν περάσει από τότε 3650 μέρες και αν το πολλαπλασιάσω με έναν μέσο όρο 2.50 ευρώ μας βγαίνουν… 9125 ευρώ! Αλλά φίλε να σου πω κάτι? Το αξίζει!!! Με αυτά τα φλιτζάνια καφέ έχω περάσει άπειρες παραγωγικές για την ψυχή μου ώρες, έχω μιλήσει για ποδόσφαιρο, αμάξια, υπολογιστές, γκόμενες, έχω οργανώσει διακοπές, έχω παίξει παιχνίδια, έχω λύσει προβλήματα, έχω τσακωθεί, τα έχω ξαναβρεί, έχω ερωτευτεί έχω, έχω , έχω.. γι’ αυτό πάμε για καφέ;
Πηγή: www.lifo.gr
(70)