Πανεπιστήμιο…
Δήμαρχε, καλημέρα· καλά, δε σου λέω, τίνος φαεινή ιδέα ήτανε να φυλακίσουμε το Πανεπιστήμιο στη βορειοδυτική γωνία της πόλης…· και σε γωνία, που, δεν έχει διέξοδο! Και σε γωνία, που, να θέλεις να φτιάξεις και κάτι άλλο, δεν έχει χώρο! Και σε γωνία, που, δεν έχει επίπεδο ούτε 100 τ.μ.! Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας, σήμερα, αλλά ο δρόμος, που, οδηγεί στο Πανεπιστήμιο…!
Νομίζεις, ότι πας σε κανά χωριό της δεκαετίας του ’50: χώμα, λίγη άσφαλτος της κακιάς ώρας, λακκούβες, χωρίς πεζοδρόμια, χορτάρια, λιθάρια… Και να σημειωθεί, ότι, εδώ, καθημερινά, περνοδιαβαίνουνε εκατοντάδες φοιτητές· φοιτητές από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, από Αλεξανδρούπολη και Κέρκυρα, από Γιάννενα και Ηράκλειο, από…· βάλε και τους καθηγητές τους, τους επισκέπτες, τους γονείς…
Δημήτριε, μη μου ‘πεις, ότι, τους εντυπωσιάζουμε ευμενώς· δυσμενώς, ναι· δυσμενέστατα…· επιστρέφοντας στα μέρη τους θα ‘ χουνε να λένε, οι άνθρωποι… Διασωζόμαστε, ελαφρώς, με τον Άη-Γιώργη, την Αγιο-Τριάδα και τον Άη-Γιάννη τον Ρηγανά… που συνορεύει· όμως “είμαστε για τα σίδερα”… αφού παρατήσαμε το δρόμο, όπως, όταν τον περνοδιαβαίνανε οι Σεχιώτες με τα κάρα…!
Δήμαρχε, σε ‘σένα έλαχε να φτιάξεις το δρόμο, εξ’ αρχής· με τα πεζοδρόμια του, την άσφαλτό του… Θα μου ‘πεις, το έχω υπ’ όψη μου, όμως δεν έχω χρήματα… Τουλάχιστον, ασφαλτόστρωσέ τον κάνοντας τά, εκατέρωθεν, μερεμέτια…, με την απαραίτητη διαπλάτυνση, ώστε να μπορούνε, τα παιδιά, να βαδίζουνε χωρίς φόβο μήπως τα φάει καν’ αυτοκίνητο…!
Προτιμότερο, να μην ασφαλτοστρώσεις άλλους δρόμους στην Τρίπολη, και να σουλουπώσεις αυτόν το δρόμο… Περισσότερα λόγια δε χρειάζονται· περιττεύουνε, που, λένε…· ή “τα πολλά λόγια είναι φτώχεια” και γι’ αυτό ξεβραχιονίσου και όρμα… αφού, πρόκειται, για σημαντικό και αναγκαίο έργο!
Δήμαρχε, και πάλι, “για νια όμορφη Τρίπολη” είναι το παραπάνω, κι έτσι να το εκλάβεις· καλημέρα…
ΝΙΚ
(60)