Η πόλη, Βηθλεέμ, βρίσκεται στην Παλαιστίνη και έχει σήμερα, περί τις τριάντα χιλιάδες κατοίκους. Απέχει δέκα χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ, προς το νότιο μέρος. Ύστερα από τον πόλεμο των έξι ημερών, πέρασε στη ζώνη, του Ισραήλ (1967).
Η λέξη Βηθλεέμ, έχει σημιτική προέλευση και είναι, σύνθετη: Beit-Lehem (Μπετ-Λαχμ). Το πρώτο συνθετικό, τόσο στα εβραϊκά, όσο και στα αραβικά, σημαίνει σπίτι. Το δεύτερο, στα εβραϊκά, σημαίνει ψωμί, ενώ στα αραβικά, σημαίνει κρέας. Η σημερινή διεθνής ονομασία της, είναι Bethlehem (Μπέθλεχεμ).
Πόλη του ψωμιού, λοιπόν, για τους Εβραίους, διότι τα αρχαία χρόνια, είχε μεγάλη παραγωγή, σιτηρών. Πόλη του κρέατος, για τους άραβες, διότι από τότε που εγκαταστάθηκαν εκείνοι σε αυτά τα μέρη, έτρεφαν πολλά γιδοπρόβατα.
Στη γόνιμη κοιλάδα, λίγο πιο έξω από τη Βηθλεέμ, βρίσκεται το χωριό, Beit Sahour (Μπετ Σαχούρ) δηλ. Σπίτι των ποιμένων. Εκεί, παρουσιάστηκε ο άγγελος και είπε στους ποιμένες, ότι εκείνη τη νύχτα, γεννήθηκε ο Χριστός.
Ευαγγελιστής Λουκάς: «Και ποιμένες ήσαν εν τη χώρα τη αυτή, αγραυλούντες και φυλάσσοντες φύλακας της νυκτός και την ποίμνην αυτών».
Μιχαίας: « Και συ Βηθλεέμ, γη Ιούδα, ουδαμώς ελαχίστη εν τοις ηγεμόσιν Ιούδα. Εκ σου γαρ εξελεύσεται ηγούμενος, όστις ποιμανεί τον λαόν Ισραήλ».
Ευαγγελιστής Ματθαίος: «Του δε Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας, εν ημέραις Ηρώδου του Βασιλέως, ιδού μάγοι από ανατολών, παρεγένεντο εις Ιερουσαλήμ, λέγοντες».
Η Βηθλεέμ, λεγόταν και Εφραθά, που στα Εβραϊκά, σημαίνει αφθονία.
Γένεσις: « Και απέθανεν η Ραχήλ και ετάφη εν τη οδώ της Εφραθά, ήτις είναι, η Βηθλεέμ».
Η ωραία και έξυπνη Ρούθ, μαζεύοντας στάχυα στους αγρούς της Βηθλεέμ, κατάφερε να γίνει σύζυγος του γαιοκτήμονα, Βοόζ. Απόγονος του ζεύγους, ήταν ο προφητάναξ, Δαβίδ. Γι’ αυτό, λεγόταν και πόλις, Δαβίδ.
Ευαγγελιστής, Λουκάς: «Ανέβη δε και Ιωσήφ από Γαλιλαίας, εκ πόλεως Ναζαρέτ, εις την Ιουδαίαν εν πόλιν Δαβίδ, ήτις καλείται Βηθλεέμ.
Από τη Βηθλεέμ, ήσαν και οι στρατηγοί Δαβίδ, Άβεσσα και Ασαήλ.
Ο πάπας της Ρώμης, Ευάρεστος, ήταν γιος Ιουδαίου, από τη Βηθλεέμ.
Ο γιος και διάδοχος του Δαβίδ, Ροβοάμ, οχύρωσε τη Βηθλεέμ, με τείχος.
Ο Ιουστινιανός, ανανέωσε το παλαιό αυτό τείχος.
Οι Σταυροφόροι, στα 1101 π.χ. έτεψαν βασιλέα της Ιερουσαλήμ, τον Βαλδουίνο, μέσα στο Ναό της Γεννήσεως, στη Βηθλεέμ.
Ωριγένης (+253 μ.Χ.): «Εν Βηθλεέμ, εδείκνυον το σπήλαιον, εν τω οποίω εγεννήθη ο Ιησούς Χριστός και ο τόπος, ήτο περιφανής».
Οδοιπορικό της Βουρδιγάλης (334 μ.Χ.): «Δύο μίλια πέραν του τάφου της Ραχήλ, είναι η Βηθλεέμ, ένθα εγεννήθη ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός. Ενταύθα, οικοδομήθη Ναός, κατά διαταγήν του Μεγάλου Κων/νου».
Ο προσκυνητής Βενάρδος (το 875μ.χ.): «Εν Βηθλεέμ, ην γεμίστη εκκλησία, εν τω μέσω της οποίας είναι εν σπήλαιον, υπόγειον, ούτινος η είσοδος, κείται προς μεσημβρίαν (νότο) και η έξοδος, προς ανατολάς. Εντός δε του σπηλαίου, προς δυσμάς δεικνύεται, η αγία φάτνη.
Ο Γάλλος χρονογράφος και περιηγητής, Αδέμαρος (το 1150 μ.Χ.): «Ότε οι Σαρακηνοί, απεπειράθησαν να καταστρέψουν και τον Ναόν της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού, αίφνης, εξήλθε φως αστραποβόλον, όπερ ως κεραυνός επιπεσόν επ’ αυτών, εθανάτωσεν αυτούς και τοιουτοτρόπως, ο Ναός έμεινε σώος και αβλαβής. Ταύτα, εις την Βηθλεέμ.
Υ.Γ.: Ο αείμνηστος γράφων το παρόν, έχει ζήσει αρκετά χρόνια στην Ιερουσαλήμ, όπου ο μακαριστός Πατριάρχης Βενέδικτος, τον είχε διορίσει ξεναγό υψηλών προσώπων, που επεσκέπτοντο, τους Αγίους Τόπους.
(55)